Το κάπνισμα παραμένει μια από τις κύριες αιτίες πρόωρου θανάτου παγκοσμίως, καθώς παρά τις εντατικές προσπάθειες για την καταπολέμηση αυτής της βλαβερής συνήθειας, το ένα τέταρτο των θανάτων μεταξύ των ενηλίκων μέσης ηλικίας στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική αποδίδεται σε αυτό.
Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες, οι αντικαπνιστικές εκστρατείες έχουν αποδώσει καρπούς και πολλοί καπνιστές το έκοψαν «μαχαίρι» πριν από την ηλικία των 40 ετών, γεγονός που επιτρέπει τη διεξαγωγή ορισμένων μελετών ελέγχου περιπτώσεων με σχετικά αξιόπιστα δείγματα.
Μεταξύ αυτών των ατόμων που απέχουν από το κάπνισμα και έκαναν τη σωστή επιλογή, η ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου που αποδίδεται στο κάπνισμα κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα μειωθεί κατά 90% σε σύγκριση με όσους το συνεχίζουν. Το εκτιμώμενο όφελος είναι σαφές, αλλά η ανάλυση στερείται ακόμα σημαντικών δεδομένων. Είναι η διακοπή του καπνίσματος επωφελής ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες; Αν ναι, είναι το αποτέλεσμα μετρήσιμο όσον αφορά το μέγεθος και την ταχύτητα του αποτελέσματος; Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε online στις 8 Φεβρουαρίου 2024 στο The New England Journal of Medicine Evidence έδωσε κάποιες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Μετα-ανάλυση τεσσάρων μελετών
Η μελέτη ήταν ουσιαστικά μια μετα-ανάλυση μεμονωμένων δεδομένων που συλλέχθηκαν στο πλαίσιο τεσσάρων εθνικών μελετών, οι οποίες συνδέθηκαν με το μητρώο θανάτων σε κάθε χώρα. Δύο από αυτές τις μελέτες ήταν εθνικά αντιπροσωπευτικές. Η National Health Interview Survey περιελάμβανε ένα δείγμα πολιτών των ΗΠΑ, ηλικίας 20-79 ετών. Η δεύτερη, η Canadian Community Health Survey, περιελάμβανε άτομα της ίδιας ηλικιακής ομάδας, με δείγματα που αναλύθηκαν μεταξύ 2000 και 2014.
Στη Νορβηγία, τρεις μελέτες δεδομένων που διεξήχθησαν μεταξύ 1974 και 2003, στις οποίες συμπεριλήφθηκαν συμμετέχοντες ηλικίας 25-79 ετών, συνδυάστηκαν για να σχηματίσουν τη λεγόμενη Νορβηγική Έρευνα Ελέγχου Υγείας. Πρόκειται για τη μελέτη Counties Study (1974-1988), τη μελέτη 40 Years Study (1985-1999) και τη μελέτη Cohort of Norway (1994-2003), αντίστοιχα. Η τέταρτη μελέτη διενεργήθηκε με ενήλικες ηλικίας μεταξύ 40 και 73 ετών που κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην έρευνα.
Η ανάλυση των δεδομένων κάλυψε τελικά έναν σχετικά ετερογενή συνολικό πληθυσμό 1,48 εκατομμυρίων ενηλίκων, οι οποίοι προέρχονταν όλοι από χώρες υψηλού εισοδήματος και παρακολουθήθηκαν για 15 έτη. Βασίστηκε στο μοντέλο αναλογικών κινδύνων Cox που εφαρμόστηκε σε κάθε μελέτη, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση καπνιστή έναντι μη καπνιστή, καθώς και το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη διακοπή του καπνίσματος (λιγότερο από τρία χρόνια, μεταξύ τριών και εννέα ετών ή τουλάχιστον 10 χρόνια). Οι στατιστικές προσαρμογές που έγιναν στο πλαίσιο της πολυμεταβλητής ανάλυσης Cox έλαβαν υπόψη την ηλικία, την εκπαίδευση, την κατανάλωση αλκοόλ και την παχυσαρκία.
Υπερβολική θνησιμότητα
Στο τέλος της παρακολούθησης καταγράφηκαν 122.697 θάνατοι. Η σύγκριση μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών επιβεβαίωσε την υπερβολική θνησιμότητα που σχετίζεται με το κάπνισμα, με προσαρμοσμένους λόγους κινδύνου (HR) που εκτιμήθηκαν σε 2,80 για τις γυναίκες και 2,70 για τους άνδρες. Το κάπνισμα μείωσε το προσδόκιμο ζωής στην ηλικιακή ομάδα 40 έως 79 ετών κατά 12 έτη για τις γυναίκες και κατά 13 έτη για τους άνδρες, όσον αφορά τη συνολική θνησιμότητα. Όσον αφορά την ειδική θνησιμότητα που οφείλεται στο κάπνισμα, οι αντίστοιχοι αριθμοί έφθασαν τα 24 και 26 έτη, αντίστοιχα. Οι αναπνευστικές παθήσεις κατέχουν την υψηλότερη θέση και στα δύο φύλα (HR, 7,6 για τις γυναίκες και 6,3 για τους άνδρες), ακολουθούμενες από τις καρδιαγγειακές παθήσεις (HR, 3,1 για τις γυναίκες και 2,9 για τους άνδρες) και τους καρκίνους (HR, 2,8 για τις γυναίκες και 3,1 για τους άνδρες).
Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα
Η διακοπή του καπνίσματος μειώνει στο μισό τη συνολική υπερβάλλουσα θνησιμότητα. Πάνω απ’ όλα, η διακοπή του καπνίσματος πριν από την ηλικία των 40 ετών επαναφέρει τη συνολική θνησιμότητα στο επίπεδο των μη καπνιστών ήδη από το τρίτο έτος μετά τη διακοπή. Η υπερβάλλουσα θνησιμότητα μειώνεται ακόμη περισσότερο όσο παρατείνεται η περίοδος διακοπής του καπνίσματος, ακόμη και μετά την ηλικία των 40 ετών. Έτσι, η διακοπή του καπνίσματος για 10 έτη ή και περισσότερα σε καπνιστές ηλικίας 40-49 ετών σχεδόν εξαλείφει τη συνολική υπερβάλλουσα θνησιμότητα κατά 99% στις γυναίκες και κατά 96% στους άνδρες. Η τάση είναι σχεδόν εξίσου ευνοϊκή στην ηλικιακή ομάδα μεγαλύτερης ηλικίας (50-59 ετών), με αντίστοιχα ποσοστά 95% και 92%, αντίστοιχα.
Υπερβάλλουσα θνησιμότητα
Η μακροχρόνια επιβίωση αυξάνεται τα πρώτα χρόνια μετά τη διακοπή του καπνίσματος, ιδίως αν αυτή γίνεται σε νεαρότερη ηλικία, αλλά το όφελος παραμένει απτό ακόμη και στους ηλικιωμένους καπνιστές. Έτσι, η διακοπή του καπνίσματος για λιγότερο από τρία χρόνια, αποτελεσματική σε ασθενείς ηλικίας 50-59 ετών, μειώνει τη συνολική υπερβάλλουσα θνησιμότητα κατά 63% στις γυναίκες και κατά 54% στους άνδρες. Σε ασθενείς ηλικίας 60-79 ετών, τα ποσοστά είναι 40% και 33%, αντίστοιχα.
Φυσικά, όσο νωρίτερα γίνεται η διακοπή, τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των ετών που κερδίζονται. Συγκεκριμένα προκύπτουν 12 έτη για διακοπή πριν από την ηλικία των 40 ετών, μειώνονται σε 6 έτη για διακοπή μεταξύ 40 και 49 ετών και 2,5 έτη στην ηλικιακή ομάδα 50-59 ετών. Αυτά τα ποσοτικά αποτελέσματα είναι κατά προσέγγιση, δεδομένης της μεθοδολογίας (μετα-ανάλυση) και κάποιας ετερογένειας στις μελέτες, καθώς και του πλήθους των πιθανών παραγόντων που δεν έχουν ληφθεί όλοι υπόψη. Παρ’ όλα αυτά, τα αποτελέσματα πιθανώς περιέχουν έναν πυρήνα αλήθειας και οι αισιόδοξες επιπτώσεις τους θα πρέπει να τονιστούν για να ενθαρρύνουν τους καπνιστές να απέχουν από το κάπνισμα, ακόμη και τους μεγαλύτερους σε ηλικία. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, έστω και αν το όφελος της διακοπής είναι μέγιστο όταν αυτή γίνεται όσο το δυνατόν νωρίτερα, γνωρίζοντας ότι τουλάχιστον τρία χρόνια διακοπής θα ήταν αρκετά για να κερδηθούν χρόνια ζωής.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
