Τα άτομα με ήπια γνωστική εξασθένιση περπατούν διαφορετικά. Η μελέτη της βάδισης των ατόμων με προβλήματα μνήμης ή γλώσσας, μεταξύ άλλων δυσκολιών, μπορεί να βοηθήσει στην πρόβλεψη του κινδύνου εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με μια μελέτη.
Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία ή αποτελεσματική πρόληψη για τη νόσο Αλτσχάιμερ. Ως εκ τούτου, η πρόβλεψη της μελλοντικής εμφάνισής της μπορεί να βοηθήσει στην καθυστέρηση της ανάπτυξής της και στην επιβράδυνση της εξέλιξής της με πολύ μέτριο τρόπο… προς το παρόν.
Καθώς οι φαρμακολογικές θεραπευτικές επιλογές γίνονται πιο προηγμένες, το πεδίο δράσης θα αυξηθεί και η έγκαιρη ανίχνευση θα καταστεί ζωτικής σημασίας. Σε αυτή την πορεία, τα στοιχεία για τον προσδιορισμό των ηλικιωμένων που είναι πιθανότερο να πάσχουν από άνοια είναι ποικίλα. Εκτός από τη μελέτη του γενετικού κινδύνου, αξίζει επίσης να αναφερθεί η έρευνα για τις διαταραχές του λόγου και της βάδισης.
Η βάδιση διερευνάται ως προγνωστικός δείκτης της ήπιας γνωστικής διαταραχής, η οποία είναι η έκπτωση μιας ή περισσότερων γνωστικών ικανοτήτων, όπως η μνήμη, η γλώσσα, η προσοχή ή η ικανότητα συλλογισμού. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ανάπτυξη αυτού του τύπου προβλήματος δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το άτομο θα αναπτύξει άνοια. Στην πραγματικότητα, συχνά εκδηλώνεται πολύ διακριτικά και δεν εξελίσσεται. Ωστόσο, η νόσος Αλτσχάιμερ, όπως και άλλες μορφές άνοιας, περνάει από μια κατάσταση ήπιας γνωστικής εξασθένησης που προηγείται. Εξ ου και το ενδιαφέρον για τη μελέτη της.
Τι συμβαίνει στο σώμα σου αν κοιμάσαι λίγο ή άσχημα
Μέχρι τώρα, η ανάλυση βάδισης, η οποία εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο περπατά και σταματά, βασιζόταν σε δοκιμές στις οποίες τα άτομα έπρεπε να ακολουθήσουν ευθείες διαδρομές. Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Alzheimer’s Disease Reports, προτείνει μια νέα μέθοδο: το περπάτημα κατά μήκος καμπύλων διαδρομών, μια πιο φυσική αλλά πολύπλοκη δραστηριότητα. Το περπάτημα σε ευθεία γραμμή είναι μια ρυθμική και απλούστερη δραστηριότητα, ενώ το περπάτημα κατά μήκος μιας καμπύλης διαδρομής απαιτεί μεγαλύτερες γνωστικές και κινητικές δεξιότητες, γεγονός που μεταφράζεται σε περισσότερο χρόνο μετάβασης για την αλλαγή κατεύθυνσης και τη διόρθωση της ισορροπίας.
Μελέτη των κινήσεων του σώματος κατά το περπάτημα
Οι συγγραφείς αυτής της ανάλυσης, από το Κολέγιο Μηχανικής και Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Florida Atlantic (ΗΠΑ), συνέκριναν το περπάτημα μιας ομάδας ηλικιωμένων με ήπια γνωστική εξασθένιση και μιας άλλης ομάδας ατόμων παρόμοιας ηλικίας και χαρακτηριστικών, αλλά χωρίς γνωστικές δυσκολίες. Για να το κάνουν αυτό, χρησιμοποίησαν μια κάμερα βάθους ικανή να καταγράφει την κίνηση 25 αρθρώσεων του σώματος, με την οποία κατέγραψαν το βάδισμα των συμμετεχόντων ενώ εκτελούσαν δύο διαφορετικές δοκιμασίες: σε ευθεία γραμμή και σε καμπύλη. Στη συνέχεια επεξεργάστηκαν τα σήματα από τις αρθρώσεις για να εξάγουν 50 δείκτες βάδισης για κάθε δοκιμασία, οι οποίοι συγκρίθηκαν μεταξύ των δύο ομάδων με τη χρήση περιγραφικών στατιστικών αναλύσεων.
Το καμπυλωτό περπάτημα είναι πιο δύσκολο
Τα αποτελέσματα της ανάλυσης έδειξαν ότι το περπάτημα σε μια καμπύλη διαδρομή ήταν πιο δύσκολο για την ομάδα με ήπια γνωστική εξασθένηση και έκανε μεγαλύτερες διαφορές σε σχέση με το περπάτημα σε ευθεία γραμμή σε σχέση με τους υγιείς ανθρώπους.
Ορισμένοι από τους δείκτες βάδισης που αξιολογήθηκαν ήταν η μέση ταχύτητα, ο βηματισμός, η ταλάντωση, ο βηματισμός, οι αλλαγές στην τοποθέτηση των ποδιών και η ταχύτητα με την οποία τα πόδια εκτελούν τις διάφορες φάσεις του κύκλου βάδισης.
Συνολικά 31 από τους 50 δείκτες βάδισης (62%) σημείωσαν χειρότερη βαθμολογία στους συμμετέχοντες με ήπια γνωστική εξασθένηση όταν οι δοκιμασίες βάδισης άλλαξαν από ευθύγραμμο σε καμπύλο βάδισμα και 13 δείκτες παρουσίασαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων μελέτης.
Χαρακτηριστικά βάδισης σε άτομα με γνωστική εξασθένιση
Τα άτομα με ήπια γνωστική εξασθένηση παρουσίασαν αισθητά χαμηλότερο μέσο μήκος βήματος και μέση ταχύτητα βήματος κατά τη διάρκεια της καμπύλης βάδισης. Παρουσίαζαν επίσης λιγότερη συμμετρία και κανονικότητα τόσο στο μήκος του βήματος όσο και στο μήκος του διασκελισμού και απαιτούσαν παρατεταμένο χρόνο διπλής στήριξης του ποδιού σε αρκετές περιοχές, ιδίως κατά την αλλαγή κατεύθυνσης, με αποτέλεσμα τη μείωση της ταχύτητας.
«Η ολοκληρωμένη προσέγγισή μας βελτιώνει την κατανόηση των χαρακτηριστικών της βάδισης και υποδηλώνει ότι το περπάτημα σε καμπύλες διαδρομές μπορεί να είναι πιο ευαίσθητο για την ανίχνευση της ήπιας άνοιας, η οποία μπορεί να συμπληρώσει τις γνωστικές αξιολογήσεις και να βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία», δήλωσε ο Behnaz Ghoraani, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Florida Atlantic.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
