Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το μυστικό της ηράκλειας δύναμης του Έντι Χολ μπορεί να προέρχεται από ένα σύνολο τριών μακρών, λεπτών μυών στο πόδι
Όταν σκεφτόμαστε έναν παγκόσμιας κλάσης πρωταθλητή του αθλητισμού δύναμης (strongman) και των άρσεων θανάτου (deadlift), όπως ο Βρετανός Έντι Χολ, φανταζόμαστε ότι η υπεράνθρωπη δύναμή του προέρχεται από τους ογκώδεις μύες του.
Αλλά οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το μυστικό της ηράκλειας δύναμης του Χολ μπορεί να προέρχεται από ένα σύνολο τριών μακρών, λεπτών μυών στο πόδι, αναφέρει ο Independent. Γνωστή ως χήνειος πόδας, η τριάδα αυτή λειτουργεί για τη σταθεροποίηση της λεκάνης και του μηρού.
Οι ερευνητές είπαν ότι αυτοί οι μύες – που ονομάζονται ραπτικός (Sartorius), ισχνός προσαγωγός (gracilis) και ημιτεντονώδης (semitendinosus) – ήταν 140% έως 202% μεγαλύτεροι στον Χολ σε σύγκριση με τους άνδρες που δεν κάνουν προπόνηση δύναμης.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Τζόναθαν Φόλαντ, καθηγητής νευρομυϊκής απόδοσης στη Σχολή Αθλητισμού, Άσκησης και Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Loughborough, δήλωσε: «Θα περίμενε κανείς ότι κάποιος που είναι εξαιρετικά δυνατός, όπως ο Έντι Χολ, θα είχε πολύ μεγάλους μύες – και μπορείς, κατά κάποιο τρόπο, να το διακρίνεις αυτό κοιτάζοντάς τον.
«Αναμέναμε ότι οι μεγάλοι μύες που εμπλέκονται στην έκταση του γόνατος και του ισχίου θα παρουσίαζαν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη. Ενώ αυτοί οι μύες ήταν σίγουρα καλά αναπτυγμένοι, εκπλαγήκαμε που η μεγαλύτερη μυϊκή ανάπτυξη ήταν των μακρών, λεπτών μυών του χήνειου πόδα», είπε.
«Αυτοί οι μύες έχουν τύχει πολύ μικρής επιστημονικής προσοχής, οπότε δεν γνωρίζουμε πραγματικά πόσο σημαντικοί είναι σε διάφορες εργασίες. Αλλά το να διαπιστώσουμε ότι ήταν πραγματικά πολύ καλά ανεπτυγμένοι σε κάποιον που έχει περάσει δεκαετίες σηκώνοντας και μεταφέροντας βαριά φορτία – και είναι πολύ καλός σε αυτό – ήταν πραγματικά ενδιαφέρον. «Αυτοί οι μύες είναι σαφώς πιο σημαντικοί για την ανύψωση και τη μεταφορά πολύ βαρέων φορτίων από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως», συμπλήρωσε.
Ο Χολ, ο οποίος κέρδισε τον τίτλο του δυνατότερου ανθρώπου στον κόσμο το 2017, κατείχε επίσης το ρεκόρ της βαρύτερης άρσης θανάτου στην ιστορία των 500 κιλών μέχρι που το κατέρριψε ο Ισλανδός Χάφθορ Γιούλιους Μπιόρνσον (το «Βουνό» του «Game of Thrones», αν θυμάστε) το 2020.
Ο καθηγητής Φόλαντ δήλωσε: «Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τα αθλήματα δύναμης και τους δυνατούς άνδρες από την αυγή του πολιτισμού… αλλά ο όγκος της επιστημονικής εργασίας που μελετά ανθρώπους όπως ο Έντι Χολ ήταν σχεδόν μηδενικός».
Ανάλυση και σύγκριση της μυϊκής μάζας
Οι ερευνητές κάλεσαν τον Χολ, γνωστό και ως Το Κτήνος (The Beast), να λάβει μέρος σε μια σειρά δοκιμών στο Πανεπιστήμιο του Loughborough, συμπεριλαμβανομένων μαγνητικών τομογραφιών και ισομετρικών έλξεων στο μέσο του μηρού – ένας αξιόπιστος τρόπος για να ελεγχθεί η μέγιστη δύναμη χωρίς να εκτελεστεί άρση θανάτου.
Στόχος τους ήταν να κατανοήσουν περισσότερα για το πόσο δυνατοί είναι οι μύες των ανθρώπων σε διαφορετικούς πληθυσμούς, από εξαιρετικά δυνατούς αθλητές όπως ο Χολ μέχρι εκείνους που είναι αδύναμοι και εύθραυστοι.
Τα αποτελέσματα του Χολ συγκρίθηκαν με περισσότερα από 200 άτομα, συμπεριλαμβανομένων κορυφαίων αθλητών, ανθρώπων που προπονούνταν τακτικά και μη προπονημένων ατόμων.
Τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Applied Physiology αποκάλυψαν ότι η μυϊκή μάζα του Χολ στο κάτω μέρος του σώματος ήταν σχεδόν διπλάσια από εκείνη των μη προπονημένων ανδρών, ενώ οι τετρακέφαλοι μύες του, οι οποίοι βρίσκονται στο μπροστινό μέρος του μηρού, ήταν διπλάσιοι.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οι μύες της γάμπας – γνωστοί ως πελματιαίοι καμπτήρες – ήταν επίσης 120% μεγαλύτεροι σε σχέση με τους μη προπονημένους άνδρες, δήλωσαν οι ερευνητές.
Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι ο επιγονατιδικός τένοντάς του, ο λεπτός εύκαμπτος ιστός όπου προσκολλώνται οι τετρακέφαλοι μύες του, ήταν μόνο 30% μεγαλύτερος, παρά το γεγονός ότι οι τετρακέφαλοι ήταν διπλάσιοι. Αυτό υποδηλώνει ότι οι μύες είναι πολύ πιο προσαρμόσιμοι από τους τένοντες με την προπόνηση, δήλωσαν οι ερευνητές.
Άλλοι μύες, όπως αυτοί που εμπλέκονται στην κάμψη του ισχίου, παρουσίασαν μόνο μια μέτρια ανάπτυξη σε σύγκριση με τους μη προπονημένους ανθρώπους, πρόσθεσε η ομάδα.
Ο Χολ δήλωσε: «Ήταν πολύ ενδιαφέρον να μάθουμε κατά κάποιο τρόπο πώς αντιδρούν οι μύες και οι τένοντες στις δυνάμεις που ασκούμε στο σώμα μας».
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
