Η γνωστική εξασθένηση είναι πιο απότομη στα άτομα με διαβήτη συγκριτικά με άτομα που έχουν φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Diabetologia.
Επιστημονική ομάδα της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Κολεγίου Imperial του Λονδίνου και του Ινστιτούτου Κλινικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Πεκίνο, μελέτησαν στοιχεία από την έρευνα English Longitudinal Study of Ageing.
Ειδικότερα, εστίασαν σε 5.189 άτομα (55% γυναίκες, κατά μέσο όρο 66 ετών) από το Ηνωμένο Βασίλειο που είχαν εγγραφεί στη μελέτη το διάστημα 2004-2005 και 2014-2015. Η γνωστική λειτουργικότητα καταγράφηκε κατά την πρώτη περίοδο και έπειτα ανά δύο χρόνια μέχρι την δεύτερη περίοδο.
Οι συμμετέχοντες είχαν γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) στην αρχή από 15,9 έως 126,3 mmol/mol. Ο εργαστηριακός ορισμός του διαβήτη γίνεται όταν η HbA1c είναι 6,5% και άνω.
Η μέση διάρκεια παρακολούθησης των εθελοντών διήρκεσε οκτώ χρόνια και ο μέσος αριθμός γνωστικών αξιολογήσεων πέντε. Η ανάλυση έδειξε ότι 1 mmol/mol αύξηση της HbA1c συσχετιζόταν άμεσα με αυξημένο ρυθμό μείωσης της των σκορ z ως προς την γνωστικότητα, τη μνήμη και την ανώτερη εκτελεστική λειτουργία.
Αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα παρέμεναν στατιστικά σημαντικά ακόμα και όταν συνεκτιμήθηκαν η ηλικία, το φύλο, η ολική χοληστερόλη, η HDL χοληστερόλη, τα τριγλυκερίδια, η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, ο δείκτης μάζας σώματος, η μόρφωση, η οικογενειακή κατάσταση, τα συμπτώματα κατάθλιψης, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η υπέρταση, η καρδιακή νόσος, το εγκεφαλικό επεισόδιο, η χρόνια πνευμονική νόσος και ο καρκίνος.
Ενώ η γνωστική λειτουργία έφθινε με την πάροδο της ηλικίας σε όλους τους συμμετέχοντες, ανεξαρτήτως διαβήτη, συγκριτικά με αυτούς που είχαν φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, η συνολική γνωστική εξασθένηση στα άτομα με προδιαβήτη και διαβήτη ήταν σημαντικά αυξημένη. Ομοίως, τα σκορ z της μνήμης, της ανώτερης εκτελεστικής λειτουργίας και του προσανατολισμού είχαν αυξημένο ρυθμό μείωσης παρουσία του διαβήτη.
Το σημαντικό ήταν ότι ο ρυθμός της γνωστικής εξασθένησης σχετίστηκε απευθείας με την HbA1c του κάθε ατόμου, είτε είχαν διαβήτη, είτε όχι βάσει του αρχικού HbA1c.
Στα συμπεράσματα της μελέτης υπογραμμίζεται ότι «η μελέτη παρέχει αποδείξεις ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του διαβήτη και της γνωστικής εξασθένησης. Επιπλέον τα στοιχεία δείχνουν γραμμική σχέση μεταξύ κυκλοφορούντων επιπέδων HbA1c και γνωστικής εξασθένησης, ανεξαρτήτως διαβητικής κατάστασης. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, παρεμβάσεις για την καθυστέρηση της εκδήλωσης του διαβήτη, καθώς και στρατηγικές ελέγχουν της γλυκόζης του αίματος ενδεχομένως να ανακόπτουν και την πρόοδο της γνωστικής εξασθένηση μακροπρόθεσμα».
