Ένα παλιό φάρμακο με θετικά αποτελέσματα σε μία ομάδα πειραματόζωων ποντικιών που υποφέρουν από Αλτσχάιμερ, αποτελεί το νέο επίτευγμα που ενδέχεται μία μέρα να βοηθήσει τον κόσμο.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Brain Research δείχνει ότι ένα φάρμακο που δημιουργήθηκε για να θεραπεύσει τον διαβήτη Τύπου ΙΙ μπορεί να επιβραδύνει ή ακόμη και να αναστρέψει την απώλεια μνήμης σε ποντίκια με Αλτσχάιμερ. Η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Λάνκαστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρηματοδοτούμενη από την Alzheimer’s Society.
Υπάρχουν αρκετές παρόμοιες περιπτώσεις στην ιατρική, όπου ένα φάρμακο ενώ έχει δημιουργηθεί για μία συγκεκριμένη πάθηση, έχει θετικές επιπτώσεις σε κάποια άλλη. Για παράδειγμα, η ραλοξιφένη αρχικά δημιουργήθηκε για τη οστεοπόρωση, αλλά το 2007 ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. ενέκρινε την χρήση της για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού. Η θαλιδομίδη ξεκίνησε να χορηγείται ως υπνωτικό χάπι στην δεκαετία του 1950, αλλά αποδείχτηκε ότι είχε τρομερές συνέπειες για τα βρέφη των εγκύων, στις οποίες συνταγογραφούταν η συγκεκριμένη ουσία προκειμένου να αντιμετωπίσουν την πρωινή ναυτία. Το 2006, εγκρίθηκε για την θεραπεία του καρκίνου του μυελού των οστών.
Ο διαβήτης Τύπου II και το Αλτσχάιμερ μοιάζουν πολύ περισσότερο απ’ ότι φαίνεται, καθώς ο διαβήτης είναι ένας παράγοντας κινδύνου για το Αλτσχάιμερ και συνδέεται με την επιδείνωση της ασθένειας. Μία μειωμένη χορήγηση ινσουλίνης, η παγκρεατική ορμόνη που επιτρέπει στο σώμα να χρησιμοποιήσει την ζάχαρη που προσλαμβάνει από τους υδατάνθρακες που περιέχονται στο φαγητό, έχει συσχετιστεί με τον εκφυλισμό του εγκεφάλου.
Εξέλιξη στην έρευνα…
Καθώς λοιπόν οι δυο αυτές παθήσεις είναι αλληλένδετες, είναι λογικό ότι το φάρμακο της μίας πάθησης ενδέχεται να δράσει και στην άλλη. Αν και μέχρι στιγμής, η έρευνα είναι αποτελεσματική μόνο στα ποντίκια, ενδέχεται μία μέρα να οδηγήσει και στην ανάπτυξη αντίστοιχων ιάσεων για τον άνθρωπο. Αυτό θα αποτελέσει μια εξαιρετική εξέλιξη στον τομέα της έρευνας σχετικά με το Αλτσχάιμερ, στον οποίο δεν έχει υπάρξει κάποια νέα θεραπεία για περισσότερο από 15 χρόνια.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, αυτό το καινοτόμο φάρμακο, που χορηγήθηκε στα ποντίκια με ανθρωπίνως μεταλλαγμένα γονίδια, είχε ως επακόλουθο την βελτίωση της διανοητικής διαύγειας τους και την επιβράδυνση του ποσοστού απώλειας νευρικών κυττάρων, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα για τον σχεδιασμό μελλοντικών στρατηγικών θεραπείας στη νόσο του Αλτσχάιμερ.
