Οι ενήλικες που έχουν χάσει τα δόντια τους, εξαιτίας κάποιας αιτίας άλλης πέρα από τραύμα, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, σύμφωνα με μια νέα σαουδαραβική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Χαμάντ Μοχάμεντ Κάμπχα του Ισλαμικού Πανεπιστημίου Ιμάμ Μουχάμαντ Ιμπν Σαούντ στο Ριάντ, που έκαναν σχετική ανακοίνωση στο μεσανατολικό συνέδριο του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας στο Ντουμπάι (3-5 Οκτωβρίου), μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 317.000 ανθρώπους ηλικίας 40 έως 79 ετών, από τους οποίους το 8% δεν είχαν πια καθόλου δικά τους δόντια, ενώ το 13% είχαν κάποιο καρδιαγγειακό πρόβλημα.
Τι ισχύει για εκείνους που έχουν χάσει όλα τους τα δόντια;
Διαπιστώθηκε ότι το 28% όσων δεν είχαν δόντια, είχαν κάποια καρδιαγγειακή πάθηση. Ή είχαν υποστεί σχετικό επεισόδιο (έμφραγμα, εγκεφαλικό, στεφανιαία νόσος, στηθάγχη κ.α.). Έναντι ποσοστού μόνο 7% μεταξύ όσων δεν είχαν χάσει δόντια. Αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο δεν αντιμετώπιζαν μόνο όσοι είχαν χάσει όλα τα δόντια τους. Αλλά και αυτοί -αν και σε μικρότερο βαθμό- που είχαν απώλεια ενός έως έξι δοντιών.
Προηγούμενες μελέτες είχαν συσχετίσει την καρδιαγγειακή νόσο με τη στοματική υγεία, ιδίως με την περιοδοντίτιδα. «Τα ευρήματα μας επιβεβαιώνουν ότι πράγματι υπάρχει σχέση ανάμεσα στην οδοντική υγεία και στην καρδιαγγειακή υγεία», δήλωσε ο Κάμπχα.
Πότε ένα χαλασμένο δόντι μπορεί να προκαλέσει καρδιοπάθεια
Προγενέστερη έρευνα έχει δείξει πως ένα και μόνο χαλασμένο δόντι μπορεί να σας στοιχίσει τη ζωή. Και μάλιστα χωρίς υπερβολή, καθώς μπορεί να προκαλέσει θρόμβωση και καρδιοπάθεια.
Αυτό προκύπτει από τα συμπεράσματα έρευνας επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, οι οποίοι προσπαθούν να καταλάβουν πώς μπορεί τα χαλασμένα ούλα ή δόντια να υπονομεύουν την καρδιαγγειακή υγεία.
Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, «ένοχος» είναι ένας μηχανισμός αυτοάμυνας που διαθέτουν τα μικρόβια του στόματος.
Συγκεκριμένα, όταν τα βακτήρια εισέρχονται στην ροή του αίματος μέσω των ούλων που αιμορραγούν, παράγουν μία πρωτεΐνη. Η πρωτεΐνη εξαναγκάζει τα αιμοπετάλια να κολλήσουν αναμεταξύ τους για να δημιουργήσουν ένα θρόμβο. Που θα περιβάλλει τα μικρόβια ως ασπίδα.
Η ασπίδα αυτή, μάλιστα, είναι τόσο ισχυρή και αδιαπέραστη. Ώστε όχι μόνον προστατεύονται από τις επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος. Αλλά και από τα αντιβιοτικά που παίρνει κανείς για να αντιμετωπίσει την λοίμωξη.
Το βακτήριο που τα προκαλεί όλα αυτά είναι ο στρεπτόκοκκος, που φυσιολογικά ζει σε «κλειστές» αποικίες στα δόντια. Οι αποικίες του στρεπτόκοκκου ευθύνονται για την οδοντική πλάκα και την ουλίτιδα. Αλλά γίνονται πολύ επικίνδυνες όταν βρουν διέξοδο από το στόμα και εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Παράλληλα, όμως, σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή δρ Χάουαρντ Τζένκινσον, καθηγητή Στοματικής Μικροβιολογίας στο πανεπιστήμιο, η συγκόλληση των αιμοπεταλίων μπορεί να προκαλέσει μικρούς θρόμβους αίματος. Μορφώματα στις βαλβίδες της καρδιάς ή φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων. Που μπορεί να παρεμποδίσουν την παροχή αίματος στην καρδιά και στον εγκέφαλο.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
