Αιτία θανάτου για περίπου πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων ετησίως γίνεται η κακής ποιότητας φροντίδα υγείας, στις χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος χώρες, όπως αποκαλύπτουν στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο The Lancet Public Health.
Την ίδια στιγμή 3,6 εκατομμύρια θάνατοι κάθε χρόνο οφείλονται στη μη πρόσβαση σε δομές υγείας, σύμφωνα με την έκθεση που διαπιστώνει ότι ενώ σε πολλές χώρες έχουν γίνει σημαντικές πρόοδοι ως προς την πρόσβαση στις δομές υγείας, η κακή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προκαλεί περισσότερους θανάτους από τη μη εύκολη πρόσβαση.
«Οι ποιοτικές υπηρεσίες υγείας δεν θα πρέπει να είναι προνόμιο των ελίτ ή στόχος του μέλλοντος. Θα πρέπει να είναι δομικό χαρακτηριστικό όλων των συστημάτων υγείας. Δεδομένων των ευρημάτων μας δεν αποτελεί έκπληξη ότι μόνο το ένα τέταρτο των ανθρώπων στις χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος χώρες πιστεύουν ότι το σύστημα υγείας της χώρας τους είναι αποτελεσματικό», εξηγεί η Δρ Μαργκαρετ Κρουκ, πρόεδρος της συντακτικής επιτροπής της έκθεσης και μέλος της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ.
Ο αριθμός των θανάτων παγκοσμίως, κάθε χρόνο, από την κακή ποιότητα φροντίδας υγείας είναι πενταπλάσιος από αυτόν που προκαλεί ο HIV/AIDS (ένα εκατομμύριο) και υπερτριπλάσιος από τους θανάτους που προκαλεί ο διαβήτης (1,4 εκατ.), σύμφωνα με την έκθεση.
Η κακής ποιότητας φροντίδα υγείας είναι κύρια αιτία θανάτου από αντιμετωπίσιμες καταστάσεις, περιλαμβανομένου του 84% των καρδιαγγειακών θανάτων, του 81% των προλήψιμων νόσων από εμβόλια, το 61% των νεογνικών παθήσεων και τους μισούς μητρικούς θανάτους, από τροχαία δυστυχήματα, φυματίωση, HIV και άλλες μολυσματικές νόσους.
Η κακή πρόσβαση σε δομές φροντίδας είναι αναλογικά σημαντικότερος παράγοντας στους θανάτους από καρκίνο (89%), ψυχικές και νευρολογικές παθήσεις (85%) και χρόνια αναπνευστικά νοσήματα (76%).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η έκθεση συντάχθηκε στο πλαίσιο διετούς προγράμματος της Παγκόσμιας Επιτροπής Υγείας όπου 30 ακαδημαϊκοί, ειδικοί σε θέματα υγείας και φορείς χάραξης πολιτικών υγείας από 18 χώρες μελέτησαν πως η ποιότητα των συστημάτων υγείας επιδρά στο προσδόκιμο επιβίωσης.
