Η 12η Μάιου του τρέχοντος έτους έχει το σύνθημα: «Η φροντίδα των νοσηλευτών ενισχύει τις οικονομίες» σύμφωνα και με το Διεθνές Συμβούλιο των Νοσηλευτών (Interntional Council of Nurses – ICN).
Κάθε Μάιο η Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτών φέρνει στο προσκήνιο το έργο και την προσφορά τους, όμως για όσους εργάζονται στο ΕΣΥ η αναγνώριση, όπως λένε, είναι περισσότερο υποκριτική.
Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Νοσηλευτικής του Υπουργείου Υγείας για την Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτών/τριών 2025 «Σε συνέχεια του συνθήματος της ίδιας ημέρας για το έτος 2024: «Η οικονομική δύναμη της φροντίδας» πλέον δίδεται έμφαση στην υγεία, ευημερία και ευεξία των νοσηλευτών/τριών για τη δημιουργία και την εδραίωση ενός βιώσιμου και ποιοτικού συστήματος υγείας σε διεθνές επίπεδο.
Μέσω αυτού του συνθήματος και των επακόλουθων δράσεων ενισχύεται ο Χάρτης για Αλλαγή του Διεθνούς Συμβουλίου Νοσηλευτικής που καλεί για εκτίμηση, προστασία, σεβασμό και επένδυση στους/στις Νοσηλευτές/τριες για ένα βιώσιμο μέλλον στην παροχή νοσηλευτικής και υγειονομικής περίθαλψης.
Ενισχύεται και το «Παγκόσμιο Σχέδιο Δράσης για την Ασφάλεια των Ασθενών 2021-2030: προς την εξάλειψη της βλάβης στη φροντίδα υγείας που δύναται να προβλεφθεί» του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, του οποίου ο τέταρτος πυλώνας σχετίζεται με την εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας και προστασία τους προς την συμμετοχή και συνεισφορά τους στο σχεδιασμό και την παροχή ασφαλών συστημάτων φροντίδας.
Η ψυχική υγεία, η σωματική ευεξία, η ασφάλεια στο χώρο εργασίας τους και η κοινωνική ευημερία των νοσηλευτών/τριών αποτελούν σημαντικές συνιστάμενες ενός βιώσιμου συστήματος υγείας.
Η συνεισφορά των νοσηλευτών είναι άκρως σημαντική και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από την κοινωνία στο σύνολό της όσο και από όλους και όλες που λαμβάνουν αποφάσεις για την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας.
Αέναος σκοπός μας η ανθρωποκεντρική, δίκαιη, προσβάσιμη και υψηλής ποιότητας νοσηλευτική φροντίδα για όλους και όλες».
Συνθήκες εξουθένωσης
Οι νοσηλευτές να κρατούν όρθια τα νοσοκομεία και τις δομές φροντίδας, αλλά αυτό συμβαίνει κάτω από συνθήκες εξουθένωσης, υποστελέχωσης και εγκατάλειψης.
Από τις ΜΕΘ έως τις ψυχιατρικές κλινικές, το βάρος της καθημερινότητας πέφτει στους ώμους τους, χωρίς την παραμικρή θεσμική και ηθική αναγνώριση, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι.
«Ήρωες στα λόγια, χαμάληδες στην πράξη», είναι η φράση που συμπυκνώνει την αντίφαση που βιώνουν οι Νοσηλευτές του ΕΣΥ, σύμφωνα με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ).
Γιατί, ενώ επί πανδημίας αναγορεύτηκαν σε εθνικούς ήρωες με παλαμάκια από τα μπαλκόνια, σήμερα, η πραγματικότητα τους γονατίζει και τους εξουθενώνει οικονομικά, επαγγελματικά, αλλά και ψυχικά.
Οι αριθμοί και οι εργασιακές συνθήκες που περιγράφει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος είναι αμείλικτοι:
- 3.000 υγειονομικοί (στην πλειοψηφία νοσηλευτές) έχουν πιστοποιητικά αναπηρίας άνω του 67% λόγω της εργασίας τους.
- Όλοι σχεδόν οι νοσηλευτές με πάνω από 25 χρόνια υπηρεσίας πάσχουν από μυοσκελετικά προβλήματα.
- Δεκάδες έχασαν τη ζωή τους από COVID-19, πολλοί νοσηλεύθηκαν σε ΜΕΘ.
Οι «πέντε πληγές» του Νοσηλευτή του ΕΣΥ
Συμφωνα με τους ίδιους του εργαζόμενους, οι «πληγές» του σημερινού νοσηλευτή είναι πέντε:
1. Μισθοί ντροπής
Ένας νοσηλευτής Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης το 2025 λαμβάνει μηνιαίο μισθό, 836 ευρώ. Για τον ΔΕ βοηθό νοσηλευτή ο μισθός φτάνει τα 736 ευρώ, και για τον τραυματιοφορέα μόλις 684 ευρώ.
«Κατώτεροι του ανειδίκευτου εργάτη, και με κομμένο το δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα αδείας» καταγγέλλει ο Μιχάλης Γιαννάκος.
2. Ωρομίσθιο εξευτελιστικό
Νυχτερινά, αργίες, απογευματινά, όλα μαζί, μόλις 100-150 ευρώ επιπλέον τον μήνα. Όσα παίρνει ένας νοσηλευτής σε μία αργία στο εξωτερικό.
3. Άρνηση ένταξης στα ΒΑΕ
Ακόμα και μετά από μια φονική πανδημία, η Πολιτεία αρνείται να εντάξει το προσωπικό στα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Νοσηλευτές με το ίδιο αντικείμενο, στον ίδιο θάλαμο, έχουν διαφορετικά ασφαλιστικά δικαιώματα, ανάλογα με το αν ανήκαν στο ΙΚΑ ή στο πρώην Δημόσιο.
4. Ομηρία των συμβασιούχων
Κατά την πανδημία, ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε για τη μονιμοποίησή τους. Σήμερα, χιλιάδες ζουν σε καθεστώς εργασιακής επισφάλειας, περιμένοντας την «επόμενη ανανέωση». Η ΠΟΕΔΗΝ ζητά άμεση μονιμοποίηση, επικαλούμενη λόγους δημοσίου συμφέροντος.
5. Άρνηση θεσμοθέτησης του εργατικού ατυχήματος
Νοσηλευτές που πεθαίνουν από την εργασία τους δεν αναγνωρίζονται καν νομικά ως θύματα εργατικού ατυχήματος. «Ούτε μία παροχή για την οικογένεια, ούτε μία θέση στο Δημόσιο για το παιδί τους – σε αντίθεση με τους ένστολους. Για μας: τίποτα»
ΠΑΣΥΝΟ – ΕΣΥ: Η κραυγή των νοσηλευτών “Καμία αναβάθμιση, καμία προοπτική”
Με αιχμηρό τόνο, η Πανελλήνια Συνδικαλιστική Νοσηλευτική Ομοσπονδία του ΕΣΥ (ΠΑΣΥΝΟ) καταγγέλλει ότι παρά τις υποσχέσεις, οι νοσηλευτές παραμένουν επαγγελματίες β’ κατηγορίας.
Ζητούν την επαναφορά των μισθών στα προ του 2012 επίπεδα, ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά, θεσμική αναγνώριση της ειδικότητας και ουσιαστική εκπροσώπηση σε όλους τους υγειονομικούς φορείς.
Όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά: “Η Πολιτεία, τα τελευταία 20 χρόνια, έδειξε ελάχιστο ενδιαφέρον για την εξέλιξη τους”.
Οι ίδιοι μιλούν για κοροϊδία, αφού ακόμη και σήμερα λειτουργούν ως “πολύ-εργαλεία” χωρίς το απαιτούμενο προσωπικό, υποδομές ή λόγο στις αποφάσεις.
Κραυγή απόγνωσης από τους νοσηλευτές ψυχικής υγείας: “Η σιωπή δεν είναι επιλογή”
Η Πανελλήνια Συνομοσπονδία με ανακοίνωσή της ζητά ξεκάθαρα «Ένα καλύτερο μέλλον για τους νοσηλευτές και θα το πετύχουμε.»
Όπως υπογραμμίζεται:
Η αναλογία νοσηλευτών προς ασθενείς στη χώρα μας φτάνει και το 1 νοσηλευτής προς 15 ασθενείς, ενώ ο ΠΟΥ θεωρεί ασφαλή την αναλογία 1 προς 4.
Η επαγγελματική εξουθένωση (burnout) είναι καθημερινότητα: από τις ελλείψεις, την υπερεργασία και την ηθική απαξίωση.
Οι Νοσηλευτές καλούνται να ασκούν ένα τεκμηριωμένο επιστημονικό έργο, με σαφή ηθικό και δεοντολογικό άξονα, χωρίς όμως καμία θεσμική στήριξη.
Αντί για γιορτή, η 12η Μαΐου μοιάζει με υπενθύμιση μιας συστηματικής εγκατάλειψης. «Χρειαζόμαστε χέρια επειγόντως» λέει ο Γιαννάκος, απευθύνοντας δραματική έκκληση για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
Όσο οι «πέντε πληγές» παραμένουν ανοιχτές, το ΕΣΥ θα συνεχίσει να χάνει τα πιο απαραίτητα χέρια του, αυτά που κρατούν το σύστημα υγείας όρθιο, σημειώνει και καταλήγει: «Δεν ζητούν άλλο χειροκρότημα. Ζητούν δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, αναγνώριση».
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
Δείτε επίσης
Γεωργιάδης: Ραντεβού με γιατρό κάθε ειδικότητας εύκολα και γρήγορα
Γεωργιάδης: Αυξήσεις σε νοσηλευτές – Tέλος Μαΐου το «βραχιολάκι» εφημερίας σε 12 νοσοκομεία
