Ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ ) κ. Παναγιώτης Κατσίβελας, σε άρθρο του, αναφέρεται στο ρεκόρ συλλογής αίματος 4ετίας αλλά και σε μία γενικότερη αποτίμηση των δομικών προβλημάτων της αιμοδοσίας που μας αποτρέπουν από το να πάμε ακόμα καλύτερα σε σταθερή βάση (παρόλο που στη χώρα μας έχουμε πρωτιά σε αριθμό εθελοντών αιμοδοτών, λίγο παραπάνω από τους μισούς αιμοδοτούν τακτικά), κάνοντας το διαχρονικό πρόβλημα της αιμοδοσίας να έχει αρκετές ομοιότητες με τον αλληγορικό μύθο του Σίσυφου:
Ο Σίσυφος τιμωρήθηκε για τις απάτες του στους θεούς: οι “Κριτές των νεκρών” τον έβαλαν να κουβαλά έναν μεγάλο βράχο μέχρι την κορυφή ενός υψηλού λόφου Ο σκληρός χαρακτήρας της τιμωρίας οφείλεται στην Ύβρη, που διέπραξε απέναντι στους Θεούς, ειδικά η υπερηφάνειά του, ότι ξεπερνά σε εξυπνάδα τον ίδιο τον Δία. Ο Άδης με μαγικό τρόπο έριχνε την πέτρα, όταν αυτή έφτανε στην κορυφή του λόφου και ο Σίσυφος επαναλάμβανε μόνιμα την ίδια διαδικασία.
Κάπως ανάλογα κινείται η Αιμοδοσία και η διαδικασία συλλογής αίματος στην χώρα μας. Γίνεται μια υπερπροσπάθεια για την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε αίμα και φτάνουμε στην άκρη του λόφου, και τότε έρχονται οι γιορτές και οι διακοπές και πάλι κατρακυλάμε στην έλλειψη ή καλύτερα στην μερική έλλειψη. Αλλά ας δούμε την πραγματικότητα με αριθμός. Η χώρα μας χρειάζεται 550.000 μονάδες τον χρόνο, 45.000 μονάδες τον μήνα ή 1500 μονάδες την ημέρα, ένας αριθμός καθόλου ευκαταφρόνητος. Τον περασμένο Δεκέμβριο συλλέχθηκαν 40400 μονάδες σημαντικά κάτω από τις ανάγκες μας.
Τον περασμένο Ιανουάριο συλλέξαμε 44.000 μονάδες που ήταν οι περισσότερες τετραετία αλλά και πάλι λιγότερες από τις ανάγκες μας. Το Φεβρουάριο συλλέξαμε 50000 μονάδες και πάλι ρεκόρ τετραετίας καλύπτοντας τις ανάγκες της Χώρας και διορθώνοντας τις όποιες καθυστερήσεις στις θεραπείες των ασθενών μας, όπως και την ανάκτηση των αποθεμάτων που χρειάστηκε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα να χρησιμοποιήσουμε και να εξαντλήσουμε. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η κοινωνία μας, όταν είναι σε εγρήγορση τα καταφέρνουμε και τα καταφέρνουμε καλά, όταν επαναπαυόμαστε τότε αρχίζουν τα προβλήματα.
Διαρκής εγρήγορση
Το βέβαιο είναι ότι μπορούμε και μπορούμε όταν είμαστε συνεπείς και διαρκείς στην συμπεριφορά μας, όταν συνειδητοποιήσουμε ότι οι ανάγκες των συνανθρώπων μας δεν σταματούν ακόμα και στις πιο ειδικές ή και μεγάλες ημέρες της καθημερινότητά μας.
Θα μου πείτε τώρα γιατί τα λέω αυτά τώρα που τα πράγματα πάνε καλύτερα. Και αφού μπορούμε γιατί δεν δίνουμε σε αυτό διάρκεια; Οφείλουμε απέναντι στο αξιακό μας σύστημα, αλλά και απέναντι στην κοινωνία μας, να είμαστε σε μια διαρκή εγρήγορση, να είμαστε προνοητικοί, να είμαστε σταθεροί και διαρκείς στην Αιμοδοσία, να την συνειδητοποιήσουμε ότι είναι μια υπόθεση που αφορά όλους μας και ότι οφείλουμε όλοι να προσπαθήσουμε περισσότερο για το μεγάλο αυτό σκοπό. Η αρρώστια και η ανάγκη δεν κάνει ποτέ διακρίσεις.
Η προστασία της ζωής είναι η μεγαλύτερη προσφορά μας στον άνθρωπο και αυτό το πετυχαίνουμε προσφέροντας Αίμα, με τον καλύτερο τρόπο.
Πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε οι Επιμηθείς, ερχόμενοι να εξηγήσουμε τι δεν πήγε καλά κι όπως το προσμέναμε, οφείλουμε να είμαστε Προμηθείς των προβλημάτων μας, να προλαμβάνουμε και να μην ερχόμαστε εκ των υστέρων να τα δικαιολογήσουμε.
Γι’ αυτό σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να συμμετέχουμε όλοι και όλοι πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια παραπάνω.
Παναγιώτης Κατσίβελας
Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
