Στο νοσοκομειακό περιβάλλον, όπου η φροντίδα και η ασφάλεια των ασθενών είναι υψίστης σημασίας, η «σιωπηρή παραίτηση» αποτελεί επιπρόσθετο πρόβλημα για το ήδη τραυματισμένο δημόσιο σύστημα υγείας.
Η «σιωπηρή παραίτηση» είναι η κατάσταση στην οποία ένας εργαζόμενος αποχωρεί συναισθηματικά και διανοητικά από την εργασία του ενώ παράλληλα εξακολουθεί σωματικά να βρίσκεται στην δουλειά του.
Θέτει μοναδικές προκλήσεις σε περιβάλλοντα υψηλού στρες, όπως τα νοσοκομεία, όπου η δέσμευση επηρεάζει άμεσα τη φροντίδα των ασθενών. Τα τελευταία χρόνια απασχολεί ιδιαίτερα και μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις, ιδίως σε κλάδους όπως η υγειονομική περίθαλψη, όπου η δέσμευση των εργαζομένων είναι ζωτικής σημασίας.
Εργαζόμενοι απορρίπτουν την ιδέα να κάνουν κάτι πάνω και πέρα από τα ελάχιστα που απαιτούνται απ’ ότι περιγράφει η θέση εργασίας τους
Στα νοσοκομεία, όπου η φροντίδα και η ασφάλεια των ασθενών είναι υψίστης σημασίας, οι επιπτώσεις είναι εκτεταμένες, επηρεάζοντας ενδεχομένως την ποιότητα της φροντίδας, το ηθικό του προσωπικού και την οργανωτική απόδοση. Για την επιτυχή αντιμετώπιση και μείωση των επιπτώσεων της «σιωπηρής παρέμβασης» η διοίκηση των νοσοκομείων πρέπει να είναι σε θέση να κατανοήσει τα βαθύτερα αίτια και την επικράτηση αυτού του φαινομένου.
«Σιωπηρή παραίτηση» και υψηλές απαιτήσεις
Ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης, και ειδικότερα τα νοσοκομεία, παρουσιάζει ένα μοναδικό εργασιακό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα άγχους, πολλές ώρες εργασίας, εξαντλητικές βάρδιες, συναισθηματικό στρες και χαμηλούς μισθούς. Πρόσφατες μελέτες εξέτασαν συγκεκριμένα τις επιπτώσεις της διαφορετικής διάρκειας βαρδιών, αποκαλύπτοντας ότι η υπερεργασία και οι υπερωρίες μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη φροντίδα των ασθενών.
Μια έρευνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία μέτρησε τα ποσοστά επαγγελματικής εξουθένωσης των νοσηλευτών και τους παράγοντες που σχετίζονται με την αποχώρηση ή το ενδεχόμενο αποχώρησης από την εργασία διαπίστωσε ότι μεταξύ των νοσηλευτών που ανέφεραν ότι εγκατέλειψαν την εργασία τους, το 31,5% σημείωσε την επαγγελματική εξουθένωση ως λόγο και ανέφερε αγχωτικό εργασιακό περιβάλλον και ανεπαρκή στελέχωση.
Στην Ελλάδα, μια μελέτη των Galanis et al. διερεύνησε το φαινόμενο της «σιωπηρής παραίτησης» μεταξύ των νοσηλευτών και την επιρροή του στην πρόθεση για αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος. Τα ευρήματα ήταν σημαντικά, με το 60,9% των νοσηλευτών να εντοπίζονται στην κατηγορία της «σιωπηρής παραίτησης».
Χαρακτηριστικά «σιωπηρής παραίτησης» στο 62% των συμμετεχόντων της έρευνας
Μελέτη επιστημόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ερεύνησε το φαινόμενο στο υγειονομικό προσωπικό νοσοκομείου της περιφέρειας και εντόπισε χαρακτηριστικά «σιωπηρής παραίτησης» σε μεγάλο αριθμό των συμμετεχόντων.
Από την ανάλυση των απαντήσεων διαπιστώθηκε ότι το 62% των συμμετεχόντων παρουσιάζει χαρακτηριστικά «σιωπηρής παραίτησης», με την υψηλότερη βαθμολογία να αφορά την υποκλίμακα «έλλειψη κινήτρων», ακολουθούμενη από την «έλλειψη πρωτοβουλίας» και την «απόσπαση».
Αυτές οι συμπεριφορές φαίνεται να επηρεάζονται άμεσα από οργανωτικούς παράγοντες. Όπως σημειώνεται στη μελέτη, οι αντιλήψεις περί άδικης κατανομής ανταμοιβών συσχετίστηκαν αρνητικά με την «έλλειψη κινήτρων», κάτι που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι που πίστευαν ότι οι ανταμοιβές διανέμονταν άδικα ήταν λιγότερο πιθανό να βρουν κίνητρα στην εργασία τους.
Επίσης, οι αντιλήψεις περί ανεπαρκούς ευαισθητοποίησης της διοίκησης σχετικά με τη συνεισφορά των εργαζομένων συνδέθηκαν στενά με υψηλότερες βαθμολογίες σχετικά με την «έλλειψη κινήτρων» και την «έλλειψη πρωτοβουλίας».
Οι γυναίκες, που αποτελούσαν τα 2/3 του δείγματος, είχαν υψηλότερες τάσεις αποδέσμευσης από τους άνδρες. Οι μόνιμοι εργαζόμενοι είχαν επίσης σημαντικές συμπεριφορές παραίτησης (60,2%), γεγονός που ενδεχομένως υποδηλώνει ότι η ασφάλεια της θέσης δεν μετριάζει απαραίτητα την αποδέσμευση.
Έλαβαν μέρος
Στη μελέτη που εγκρίθηκε από το Επιστημονικό Συμβούλιο του Γενικού Νοσοκομείου Αργολίδας και από την 6η Υγειονομική Περιφέρεια Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσων, Ηπείρου και Δυτικής Ελλάδας, συμμετείχαν 186 επαγγελματίες υγείας, ηλικίας 18 ως 67 ετών, που εργάζονται στο νοσοκομείο του Άργους. Η πλειονότητα τους ήταν γυναίκες (66,7%), ενώ η μεγαλύτερη επαγγελματική ομάδα ήταν νοσηλεύτριες/νοσηλευτές και μαίες, ακολουθούμενη από διοικητικό προσωπικό και γιατρούς.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
Διαβάστε επίσης
Στο νοσοκομείο τρεις 15χρονοι μετά τη χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου
Γιατρός δεν άφηνε τη γυναίκα του να πάει νοσοκομείο επειδή είναι Ιεχωβάς
