Η ηλικία φαίνεται πως μπορεί να επηρεάσει τη δραστικότητα που έχουν τα αντιψυχωσικά φάρμακα, σύμφωνα με νεότερη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Schizophrenia Bulletin, καθώς η αποτελεσματικότητα τους μειώνεται στις γυναίκες μετά την ηλικία των 45 ετών.
Τα αντιψυχωσικά ονομάζονται και νευροληπτικά ή μείζονα ηρεμιστικά και περιλαμβάνουν τα κλασικά και τα άτυπα αντιψυχωσικά.
H κυριότερη ένδειξη χορήγησής τους είναι η σχιζοφρενική ψύχωση, ενώ άλλες ενδείξεις χορήγησης είναι η μανία, το οξύ ψυχωσικό επεισόδιο, οι παραληρητικές μορφές κατάθλιψης (με ταυτόχρονη χορήγηση αντικαταθλιπτικού) και οι οργανικές ψυχώσεις (δηλαδή οφειλόμενες σε οργανική πάθηση).
Αξιολόγηση ανά ηλικιακή ομάδα
Η ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο Groningen στην Ολλανδία, με επικεφαλής την Iris E. Sommer αξιοποίησε φινλανδικά εθνικά μητρώα και στοιχεία από 61.889 άτομα, για να εντοπιστούν άτομα με σχιζοφρένεια/σχιζοδιαταραχή και να τα ταξινομήσουν ανά φύλο και ηλικία. Οι νοσηλείες για ψύχωση αξιολογήθηκαν ανά ηλικιακή ομάδα από το 1996 έως το 2017.
Διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες, ξεκινώντας από την ηλικία των 45 έως 50 ετών, νοσηλεύονταν σταθερά συχνότερα για ψύχωση από τους άνδρες συνομηλίκους τους. Παράλληλα, οι γυναίκες ηλικίας 45 ετών και άνω που λάμβαναν μονοθεραπεία με αντιψυχωσικά είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο νοσηλείας για ψύχωση σε σχέση με τις νεαρότερες γυναίκες αλλά και τους άντρες.
Η συσχέτιση αυτή φύλου και ηλικίας με τη µείωση της επίδρασης των φαρμάκων ήταν εμφανής για δόσεις κλοζαπίνης μικρότερο από το 0,6 της ημερήσιας δόσης, δόσεις ολανζαπίνης μικρότερες του 1,4 της ημερήσιας πρόσληψης και για συγκεκριμένες δόσεις κετιαπίνης (0,9 έως 1,1 της ημερήσιας δόσης) και ρισπεριδόνης (0,6 έως 0,9 της ημερήσιας δόσης).
Διαχείριση της ψύχωσης
«Ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας των 40 χρόνων, οι γυναίκες με διαταραχές του φάσματος της σχιζοφρένειας θα πρέπει να θεωρούνται ως μια ευάλωτη ομάδα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής», σημειώνουν οι συγγραφείς.
Τα αντιψυχωσικά, γνωστά και ως νευροληπτικά, είναι κατηγορία ψυχοτρόπων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται κυρίως για τη διαχείριση της ψύχωσης (συμπεριλαμβανομένων των παραληρημάτων, των ψευδαισθήσεων, της παράνοιας ή της διαταραγμένης σκέψης), κυρίως στη σχιζοφρένεια αλλά και σε μια σειρά από άλλες ψυχωσικές διαταραχές. Αποτελούν επίσης το στήριγμα μαζί με τους σταθεροποιητές της διάθεσης στη θεραπεία της διπολικής διαταραχής.
Η χρήση αντιψυχωσικών μπορεί να οδηγήσει σε πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες όπως ακούσιες κινητικές διαταραχές, γυναικομαστία, ανικανότητα, αύξηση βάρους και μεταβολικό σύνδρομο. Η μακροχρόνια χρήση μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες όπως όψιμη δυσκινησία, όψιμη δυστονία και όψιμη ακαθησία.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
