Έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή λαμβάνει η AbbVie για τη συνδυαστική θεραπεία venetoclax (Venclexta) για ασθενείς με Χρόνια Λεμφοκυτταρική Λευχαιμία (ΧΛΛ) οι οποίοι δεν έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία.
H Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το venetoclax (Venclexta) σε συνδυασμό με obinutuzumab για τη θεραπεία ενήλικων ασθενών με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ) οι οποίοι δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία. Η έγκριση ισχύει στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, καθώς και στην Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, τη Νορβηγία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
«Αυτή η έγκριση υπογραμμίζει την αυξανόμενη χρησιμότητα του venetoclax στη θεραπεία της ΧΛΛ. Δείχνει το κλινικό του όφελος ως μιας συνδυαστικής θεραπευτικής επιλογής χωρίς χημειοθεραπεία για τους ασθενείς με ΧΛΛ στην Ευρώπη. Ασθενείς οι οποίοι δεν έχουν λάβει ακόμη θεραπεία», δήλωσε ο κ. Neil Gallagher, M.D., Ph.D., chief medical officer και αντιπρόεδρος Ανάπτυξης της AbbVie.
«Ανυπομονούμε να προσφέρουμε το venetoclax σε ακόμα περισσότερους ασθενείς. Θα ωφεληθούν χάρη στην επίτευξη υψηλής ανταπόκρισης και σταθερής επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου. Με το πρόσθετο όφελος μιας θεραπείας με καθορισμένη διάρκεια».
Τρίτη έγκριση…
Πρόκειται για την τρίτη έγκριση για το venetoclax (Venclexta), έναν πρώτο στην κατηγορία του (first-in-class) αναστολέα της πρωτεΐνης BCL-2 (B-cell lymphoma-2). Η BCL-2 είναι μια πρωτεΐνη που εμποδίζει την απόπτωση των καρκινικών κυττάρων, τη διαδικασία που οδηγεί στον φυσικό θάνατο ή στην αυτοκαταστροφή των καρκινικών κυττάρων.
Το venetoclax (Venclexta) έχει επίσης λάβει έγκριση σε συνδυασμό με το rituximab για τη θεραπεία ενηλίκων ασθενών με ΧΛΛ οι οποίοι έχουν λάβει τουλάχιστον μία προηγούμενη θεραπεία, καθώς και ως μονοθεραπεία για τη θεραπεία της ΧΛΛ παρουσία ή απουσία έλλειψης 17p ή μετάλλαξης TP53 σε ενήλικους ασθενείς οι οποίοι δεν είναι κατάλληλοι ή έχουν αποτύχει σε θεραπεία με έναν αναστολέα του μονοπατιού του υποδοχέα των B-λεμφοκυττάρων.
Η πρόσφατη αυτή έγκριση βασίζεται σε αποτελέσματα από την αρχική ανάλυση της κλινικής μελέτης Φάσης 3, CLL14 (διάμεση παρακολούθηση 28 μηνών), που κατέδειξε ανώτερη επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS· χρονικό διάστημα χωρίς εξέλιξη της νόσου ή θάνατο) κατά την εκτίμηση των ερευνητών σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με venetoclax (Venclexta) σε συνδυασμό με obinutuzumab σε σύγκριση με ασθενείς που έλαβαν καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας με chlorambucil σε συνδυασμό με obinutuzumab (αναλογία κινδύνου [hazard ratio] 0,35· 95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI] (0,23-0.53), p<0,0001, δεν επετεύχθη ακόμα διάμεση τιμή).
Ανάλυση αποτελεσματικότητας
Σε μια επικαιροποιημένη ανάλυση αποτελεσματικότητας της μελέτης CLL14 (διάμεση παρακολούθηση 40 μηνών) δεν επετεύχθη διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) στο σκέλος θεραπείας venetoclax + obinutuzumab, ενώ ανήλθε σε 35,6 μήνες [95% CI: 33,7-40,7] στο σκέλος θεραπείας obinutuzumab + chlorambucil (αναλογία κινδύνου 0,31· 95% διάστημα εμπιστοσύνης: 0,22-0,44).
Η εκτίμηση για επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου για διάστημα 36 μηνών στο σκέλος συνδυαστικής θεραπείας venetoclax με obinutuzumab ήταν 81,9% [95% διάστημα εμπιστοσύνης: 76,5-87,3], ενώ στο σκέλος θεραπείας με obinutuzumab σε συνδυασμό με chlorambucil ήταν 49,5% [95% διάστημα εμπιστοσύνης: 42,4-56,6]. Επιπλέον, μετά την ολοκλήρωση ενός έτους θεραπείας, οι ασθενείς που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία με venetoclax εμφάνισαν υψηλή ανταπόκριση, που μετρήθηκε με βάση το υψηλότερο ποσοστό μη ανιχνεύσιμης ελάχιστης υπολειμματικής νόσου (MRD) ή πλήρους ανταπόκρισης (CR) σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν ένα καθιερωμένο θεραπευτικό σχήμα.
Προφίλ ασφάλειας
Στη μελέτη, οι ανεπιθύμητες ενέργειες (AEs) ήταν σύμφωνες με το γνωστό προφίλ ασφάλειας κάθε φαρμάκου χωριστά. Τουλάχιστον μία ανεπιθύμητη ενέργεια οποιουδήποτε βαθμού παρατηρήθηκε στο 94,3% των ασθενών στο σκέλος της συνδυαστικής θεραπείας με venetoclax (Venclexta). Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες βαθμού 3/4 ήταν ουδετεροπενία και λοιμώξεις. Αναφέρθηκε σύνδρομο λύσης όγκου (TLS) από τρεις ασθενείς στην ομάδα θεραπείας με venetoclax σε συνδυασμό με obinutuzumab. Και οι τρεις κατά τη διάρκεια θεραπείας με obinutuzumab. Και πριν από τη θεραπεία με venetoclax).
«Η ΧΛΛ αντιστοιχεί στα περισσότερα από τα περίπου 95.000 νεοδιαγνωσθέντα περιστατικά στην Ευρώπη κάθε χρόνο. Η χημειοθεραπεία αποτελεί συχνά την πρώτη γραμμή θεραπείας», δήλωσε ο κ. Michael Hallek, M.D., κύριος ερευνητής της μελέτης CLL14, διευθυντής του Τμήματος Παθολογίας και του Κέντρου Ενοποιημένης Ογκολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Κολωνίας στη Γερμανία και επικεφαλής της Γερμανικής Ομάδας Μελέτης για τη ΧΛΛ.
«Το να έχουμε την επιλογή να χρησιμοποιούμε μιας πρώτης γραμμής συνδυαστική θεραπεία χωρίς χημειοθεραπεία που μπορεί να επιφέρει υψηλή ανταπόκριση, δίνοντας τη δυνατότητα στους ασθενείς να διακόψουν τη θεραπεία, θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη ΧΛΛ και θα έχει σημαντική επίδραση στη ζωή των ασθενών».
Τον Ιανουάριο του 2020, η AbbVie ανακοίνωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) εξέδωσε θετική γνωμοδότηση για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας στο Venetoclax σε συνδυασμό με obinutuzumab. Έγκριση για τη θεραπεία ασθενών με ΧΛΛ που δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία.
Το venetoclax (Venclexta) αναπτύσσεται από την AbbVie και τη Roche. Στις ΗΠΑ διατίθεται από την AbbVie και τη Genentech, μέλος του Ομίλου Roche, ενώ σε όλες τις υπόλοιπες χώρες διατίθεται από την AbbVie.
Σχετικά με τη χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία
Η ΧΛΛ είναι μια βραδείας εξέλιξης μορφή λευχαιμίας, ή αιματολογικού καρκίνου, που χαρακτηρίζεται από την υπερβολική αύξηση ανώριμων λεμφοκυττάρων (ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων) κυρίως στο αίμα και τον μυελό των οστών. Το 2018, διαγνώστηκαν περίπου 95.000 νέα περιστατικά λευχαιμίας στην Ευρώπη. Η ΧΛΛ είναι η πιο συχνά εμφανιζόμενη μορφή λευχαιμίας στο δυτικό ημισφαίριο, καθώς αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο των νεοδιαγνωσθέντων περιστατικών λευχαιμίας.
Σχετικά με τη μελέτη CLL14
Η τυχαιοποιημένη, πολυκεντρική, ανοικτή, ελεγχόμενη με δραστικό φάρμακο μελέτη Φάσης 3 CLL14, η οποία διεξήχθη σε στενή συνεργασία με τη Γερμανική Ομάδα Μελέτης για τη ΧΛΛ (DCLLSG), αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια ενός συνδυαστικού σχήματος venetoclax και obinutuzumab (n=216) έναντι του συνδυασμού obinutuzumab και chlorambucil (n=216) σε ασθενείς με ΧΛΛ οι οποίοι δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία και έπασχαν από συνυπάρχουσες παθήσεις (συνολική βαθμολογία στην Αθροιστική Κλίμακα Ασθενειών [CIRS] >6 ή κάθαρση κρεατινίνης <70 mL/min).
Οι θεραπείες χορηγήθηκαν για καθορισμένη διάρκεια 12 κύκλων για το venetoclax σε συνδυασμό με έξι κύκλους θεραπείας με obinutuzumab. Η διάρκεια των κύκλων αντιστοιχούσε σε 28 ημέρες. Στην κλινική μελέτη συμμετείχαν 432 ασθενείς. Η διάγνωση των οποίων πραγματοποιήθηκε με βάση τα κριτήρια του Διεθνούς Εργαστηρίου για τη Χρόνια Λεμφοκυτταρική Λευχαιμία (iwCLL). Και οι οποίοι δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία.
Η πρωταρχική έκβαση αποτελεσματικότητας ήταν η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) κατά την εκτίμηση του ερευνητή. Βασικά δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν η μη ανιχνεύσιμη ελάχιστη υπολειμματική νόσος (γνωστή και ως αρνητικό αποτέλεσμα για MRD) στο περιφερικό αίμα και τον μυελό των οστών, καθώς και το ποσοστό συνολικής και πλήρους ανταπόκρισης.
Σχετικά με το venetoclax (δισκία)
Το venetoclax (Venclexta) αποτελεί την πρώτη στην κατηγορία της θεραπεία (first-in-class) που δεσμεύει εκλεκτικά και αναστέλλει την πρωτεΐνη BCL-2 (B-cell lymphoma-2). Σε ορισμένες αιματολογικές κακοήθειες και άλλους καρκινικούς όγκους, η BCL-2 συσσωρεύεται και αποτρέπει τον φυσικό θάνατο των καρκινικών κυττάρων ή τη διαδικασία αυτοκαταστροφής, που ονομάζεται απόπτωση. Το venetoclax στοχεύει την πρωτεΐνη BCL-2 συμβάλοντας στην αποκατάσταση της διαδικασίας της απόπτωσης.
Το venetoclax (Venclexta) αναπτύσσεται από την AbbVie και τη Roche. Στις ΗΠΑ διατίθεται από την AbbVie και τη Genentech, μέλος του Ομίλου Roche, ενώ σε όλες τις υπόλοιπες χώρες διατίθεται από την AbbVie. Οι εταιρείες έχουν αφοσιωθεί από κοινού στην έρευνα της BCL-2 με το venetoclax, το οποίο αξιολογείται επί του παρόντος σε κλινικές μελέτες για τη θεραπεία διαφόρων αιματολογικών κακοηθειών και άλλων τύπων καρκίνου.
Το venetoclax (Venclexta) έχει λάβει έγκριση σε περισσότερες από 50 χώρες, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι ΗΠΑ. Επί του παρόντος, η AbbVie και η Roche συνεργάζονται με ρυθμιστικές αρχές σε ολόκληρο τον κόσμο για να προσφέρουν το συγκεκριμένο φάρμακο σε περισσότερους ασθενείς που έχουν κριθεί κατάλληλοι για θεραπεία και το χρειάζονται.
Ένδειξη
Το venetoclax (Venclexta) σε συνδυασμό με obinutuzumab ενδείκνυται για τη θεραπεία ενήλικων ασθενών με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ) οι οποίοι δεν έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία.
Το venetoclax σε συνδυασμό με rituximab ενδείκνυται για τη θεραπεία ενήλικων ασθενών με ΧΛΛ. Οι οποίοι έχουν λάβει τουλάχιστον μία προηγούμενη θεραπεία.
Το venetoclax ως μονοθεραπεία ενδείκνυται για τη θεραπεία της ΧΛΛ:
• παρουσία έλλειψης 17p ή μετάλλαξης TP53 σε ενήλικους ασθενείς, οι οποίοι δεν είναι κατάλληλοι ή έχουν αποτύχει σε θεραπεία με έναν αναστολέα του μονοπατιού του υποδοχέα των B-λεμφοκυττάρων ή
• απουσία έλλειψης 17p ή μετάλλαξης TP53 σε ενήλικους ασθενείς, οι οποίοι έχουν αποτύχει τόσο σε ανοσοχημειοθεραπεία όσο και σε θεραπεία με έναν αναστολέα του μονοπατιού του υποδοχέα των B-λεμφοκυττάρων.
Αντενδείξεις
Αντενδείκνυται η χρήση σε ασθενείς με υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα. Η ταυτόχρονη χρήση με ισχυρούς αναστολείς του CYP3A κατά την έναρξη και κατά τη διάρκεια της φάσης τιτλοποίησης της δόσης λόγω αυξημένου κινδύνου εμφάνισης συνδρόμου λύσης όγκου (TLS). Η ταυτόχρονη χρήση σκευασμάτων που περιέχουν St. John’s wort (βαλσαμόχορτο), καθώς μπορεί να μειωθεί η αποτελεσματικότητα του venetoclax.
Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Σε ασθενείς με προηγούμενη θεραπεία για ΧΛΛ με υψηλό φορτίο όγκου, αναφέρθηκαν περιστατικά συνδρόμου λύσης όγκου, συμπεριλαμβανομένων περιστατικών με θανατηφόρο έκβαση, όταν έλαβαν θεραπεία με venetoclax.
To venetoclax ενέχει κίνδυνο εμφάνισης TLS στην αρχική φάση τιτλοποίησης της δόσης, διάρκειας 5 εβδομάδων. Μεταβολές στους ηλεκτρολύτες που συνάδουν με TLS, οι οποίες απαιτούν έγκαιρη αντιμετώπιση μπορεί να συμβούν 6 με 8 ώρες μετά την πρώτη δόση venetoclax (Venclexta), καθώς και σε κάθε αύξηση της δόσης.
Oι ασθενείς πρέπει να αξιολογούνται για τον κίνδυνο και πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλη προφύλαξη για TLS. Πρέπει να παρακολουθούνται οι αιματολογικές εξετάσεις και οι διαταραχές να διορθώνονται άμεσα. Καθώς αυξάνει ο συνολικός κίνδυνος πρέπει να λαμβάνονται πιο εντατικά μέτρα (ενδοφλέβια ενυδάτωση, συχνή παρακολούθηση, νοσηλεία).
Έχει αναφερθεί ουδετεροπενία (3ου ή 4ου βαθμού) και πρέπει να γίνεται πλήρης αιματολογικός έλεγχος καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Έχουν αναφερθεί σοβαρές λοιμώξεις συμπεριλαμβανομένων συμβάντων σηψαιμίας με θανατηφόρο έκβαση. Απαιτείται παρακολούθηση των ασθενών για σημεία και συμπτώματα της λοίμωξης και έγκαιρη θεραπεία. Υποστηρικτικά μέτρα που περιλαμβάνουν τα αντιμικροβιακά για τυχόν σημεία λοίμωξης πρέπει να εξετάζονται.
Δεν πρέπει να χορηγούνται εμβόλια ζώντων ιών κατά τη διάρκεια της θεραπείας και έπειτα, μέχρι την ανάκαμψη των Β-λεμφοκυττάρων.
Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα
Οι αναστολείς του CYP3A μπορεί να μειώσουν τις συγκεντρώσεις του venetoclax στο πλάσμα. Κατά την έναρξη και κατά τη διάρκεια της φάσης τιτλοποίησης της δόσης:
αντενδείκνυται η χρήση ισχυρών αναστολέων του CYP3A λόγω του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης TLS και πρέπει να αποφεύγεται η χρήση μέτριων αναστολέων του CYP3A.
Εάν πρέπει να χρησιμοποιηθούν μέτριοι αναστολείς του CYP3A, οι γιατροί πρέπει να ανατρέξουν στην πλήρη περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος (SmPC) για συστάσεις που αφορούν την προσαρμογή της δόσης.
Κατά τη λήψη σταθερής ημερήσιας δόσης:
Εάν πρέπει να χρησιμοποιηθούν μέτριοι ή ισχυροί αναστολείς του CYP3A, οι γιατροί πρέπει να ανατρέξουν στην πλήρη περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος (SmPC) για συστάσεις που αφορούν την προσαρμογή της δόσης.
Οι επαγωγείς του CYP3A4 μπορεί να μειώσουν τις συγκεντρώσεις του venetoclax (Venclexta) στο πλάσμα.
Πρέπει να αποφεύγεται η συγχορήγηση με ισχυρούς ή μέτριους επαγωγείς του CYP3A. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να μειώσουν τις συγκεντρώσεις του venetoclax στο πλάσμα.
Δεν συνιστάται η συγχορήγηση δεσμευτικών παραγόντων χολικών οξέων με venetoclax, καθώς αυτό μπορεί να μειώσει την απορρόφηση του venetoclax.
Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες (≥20%) οποιουδήποτε βαθμού σε ασθενείς που έλαβαν venetoclax στη μελέτη συνδυαστικής θεραπείας με obinutuzumab ή rituximab ήταν ουδετεροπενία. Όπως διάρροια και λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.
Στις μελέτες μονοθεραπείας, οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν ουδετεροπενία/αριθμός ουδετερόφιλων μειωμένος. Διάρροια, ναυτία, αναιμία, κόπωση και λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.
Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες (≥2%) σε ασθενείς που έλαβαν venetoclax (Venclexta) σε συνδυασμό με obinutuzumab ή rituximab ήταν πνευμονία, σηψαιμία, εμπύρετη ουδετεροπενία και TLS. Στις μελέτες μονοθεραπείας, οι πιο συχνά αναφερόμενες σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες (≥2%) ήταν πνευμονία και εμπύρετη ουδετεροπενία.
Διακοπή της θεραπείας λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών κατεγράφη στο 16% των ασθενών που έλαβαν venetoclax (Venclexta) σε συνδυασμό με obinutuzumab. Ή rituximab στις μελέτες CLL14 και MURANO, αντίστοιχα. Στις μελέτες μονοθεραπείας με venetoclax, το 11% των ασθενών διέκοψε τη θεραπεία λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών.
Προσαρμογή της δόσης λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών κατεγράφη στο 21% των ασθενών που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία με venetoclax και obinutuzumab στη μελέτη CLL14. Στο 15% των ασθενών που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία με venetoclax and rituximab στη μελέτη MURANO. Όπως και στο 14% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με venetoclax στις μελέτες μονοθεραπείας.
Ειδικοί πληθυσμοί
Ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία (CrCl <80 mL/min) ενδέχεται να απαιτούν εντατικότερη προφύλαξη και παρακολούθηση για να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης TLS. Η ασφάλεια σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (CrCl <30 mL/min) ή που βρίσκονται σε αιμοκάθαρση δεν έχει τεκμηριωθεί και δεν έχει προσδιοριστεί μια συνιστώμενη δόση για αυτούς τους ασθενείς.
Το venetoclax (Venclexta) πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία μόνο εάν το όφελος υπερτερεί του κινδύνου. Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται στενά για σημεία τοξικότητας. Λόγω αυξημένου κινδύνου εμφάνισης TLS. Για τους ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία (Child-Pugh C), συνιστάται μείωση της δόσης. Κατά τουλάχιστον 50% καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας.
Το VENETOCLAX (Venclexta) μπορεί να βλάψει το έμβρυο όταν χορηγείται σε έγκυες γυναίκες. Δεν συνιστάται σε γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία που δεν χρησιμοποιούν ιδιαίτερα αποτελεσματική μέθοδο αντισύλληψης. Ο θηλασμός πρέπει να διακόπτεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Το παραπάνω δεν αποτελεί πλήρη περίληψη του συνόλου των πληροφοριών ασφάλειας.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
