Έως και τετραπλάσιες πιθανότητες να υποβάλλονται σε θεραπείες για διαταραχές του νευρικού συστήματος, όπως πόνο ή προβλήματα ύπνου, έχουν οι ασθενείς μια πενταετία πριν την εκδήλωση των πρώτων κλινικά αναγνωρισμένων συμπτωμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης, ενώ την ίδια στιγμή έχουν 50% περισσότερες πιθανότητες να επισκεφθούν ψυχίατρο.
Όπως επισημαίνει άρθρο του επιστημονικού εντύπου Multiple Sclerosis Journal, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας προσπάθησαν να καταγράψουν τα συμπτώματα των ασθενών πριν μάθουν ότι πάσχουν από πολλαπλή σκλήρυνση ώστε να ενισχύσουν την προσπάθεια έγκαιρης διάγνωσής της και φυσικά την πρωιμότερη δυνατή έναρξη της θεραπείας ώστε να επιβραδυνθούν ή και να προληφθούν οι βλάβες στον εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό.
Επειδή τα συμπτώματα της πολλαπλής σκλήρυνσης ποικίλουν από ασθενή σε ασθενή συχνά η νευροεκφυλιστική νόσος μπερδεύεται με άλλες παθήσεις και η επιβεβαίωση της μπορεί να γίνει δια μαγνητικής τομογραφίας, νευρολογική εξέταση ή ανάλυση δείγματος από το νωτιαίο μυελό.
Επιστημονική ομάδα υπό την Χελεν Τρεμλετ, καθηγήτρια του Τμήματος Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, μελέτησε τα ιατρικά αρχεία 14.000 ατόμων με πολλαπλή σκλήρυνση, την περίοδο 1984-2014 και τα συνέκρινε με αυτά 67.000 υγιών ατόμων.
Από την ανάλυση προέκυψε ότι η ινομυαλγία, μια πάθηση που προκαλεί διάχυτο μυοσκελετικό πόνο, ήταν τρεις φορές συχνότερη στα άτομα που μετέπειτα διαγνώστηκαν με πολλαπλή σκλήρυνση, ενώ το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ήταν επίσης δύο φορές συχνότερο σ’ αυτούς.
Δύο άλλες παθήσεις με αξιοσημείωτα υψηλότερη συχνότητα στα διαγνωσμένα άτομα ήταν η ημικρανία και η διαταραχή της διάθεσης, που περιλαμβάνει την κατάθλιψη, το άγχος και την διπολική διαταραχή.
Τα υψηλότερα ποσοστά των προαναφερόμενων παθήσεων συνεπάγονταν φυσικά και μεγαλύτερη χρήση φαρμάκων για τις μυοσκελετικές, νευρολογικές και διαταραχές του ουρο-γεννητικού συστήματος, μαζί με αντικαταθλιπτικά και αντιβιοτικά σκευάσματα.
Η μελέτη σε κάθε περίπτωση παρέχει ξεκάθαρες αποδείξεις ότι της πολλαπλής σκλήρυνσης μπορούν να προηγούνται πρόδρομα συμπτώματα που δεν θεωρούνται «κλασσικές» εκφάνσεις της νόσου, όπως η θολή όραση ή το μούδιασμα και η αδυναμία στα άκρα.
