Ασθενείς στην πρώιμη και μέση ηλικία που προσβάλλονται από λοιμώξεις που απαιτούν νοσηλεία φαίνεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για νευροεκφυλιστικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Αλτσχάιμερ (AD) και της νόσου του Πάρκινσον (PD) σε σχετικά νεαρή ηλικία, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Ερευνητές στη Σουηδία ανέλυσαν δεδομένα από πολλά μεγάλα εθνικά μητρώα και συνέκρινα άτομα που είχαν διαγνωστεί με AD, PD και αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS) με τυχαία επιλεγμένους μάρτυρες που ταιριάζουν με την ηλικία και το φύλο από τον γενικό πληθυσμό.
Διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν νοσοκομειακή λοίμωξη 5 ή περισσότερα χρόνια νωρίτερα είχαν 16% αυξημένο κίνδυνο για Αλτσχάιμερ και 0,04% αυξημένο κίνδυνο για Πάρκινσον. Πολλαπλές λοιμώξεις πριν από την ηλικία των 30 ετών προσέφεραν περισσότερο από 2,5 φορές αυξημένο κίνδυνο για μ.Χ. και 1,5 φορές αυξημένο κίνδυνο για Πάρκινσον πριν από την ηλικία των 60 ετών.
Βακτηριακές λοιμώξεις
Αυξημένοι κίνδυνοι για AD και Πάρκινσον συσχετίστηκαν με βακτηριακές, ιογενείς, άλλες λοιμώξεις και διαφορετικά μόλυνση, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων του γαστρεντερικού και του ουρογεννητικού συστήματος. «Η μελέτη μας πρότεινε ότι τα άτομα με νοσοκομειακές λοιμώξεις, ειδικά σε αυτές που παρουσιάζονται στην πρώτη και μέση ηλικία, είχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον, που αποδίδεται σε περιπτώσεις που είχαν διαγνωστεί πριν από 60 χρόνια», οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Jiangwei Sun, PhD, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Ιατρικής Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής, Karolinska Institutet, Στοκχόλμη, γράφει.
«Περισσότερες μελέτες δικαιολογούνται για την επικύρωση των ευρημάτων, για την αποσαφήνιση των υποκείμενων μηχανισμών και για τον προσδιορισμό του εάν ο καλύτερος έλεγχος των νοσοκομειακών λοιμώξεων θα μπορούσε να αποτρέψει ή να καθυστερήσει την εμφάνιση νευροεκφυλιστικών ασθενειών, ειδικά εκείνων που εμφανίζονται σχετικά με τη ζωή» , σημειώνουν.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 15 Σεπτεμβρίου στο PLOS Medicine.
Παράγοντας κινδύνου, συννοσηρότητα ή δευτερογενείς συμβάν;
«Έχει υποτεθεί ότι υπάρχει πιθανή μολυσματική αιτιολογία για νευροεκφυλιστικές ασθένειες, καθώς τα ευρήματα σε μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι οι μολυσματικές διεργασίες μπορούν να επηρεάσουν την παθογένεση, τον φαινότυπο και την εξέλιξη της νευροεκφυλιστικής νόσου», είπε ο Sun στο Medscape Medical News.
Ωστόσο, συνέχισε, «η παρέκταση τέτοιων ευρημάτων σε ένα ανθρώπινο πλαίσιο δεν είναι απλή».
Προηγούμενες μελέτες έχουν επικεντρώσει τους ρόλους συγκεκριμένων παθογόνων σε μια συγκεκριμένη νευροεκφυλιστική νόσο και όχι σε λοίμωξη γενικά, αλλά με ασαφή αποτελέσματα.
Αν και αρκετές μελέτες έχουν αξιολογήσει συσχετίσεις μολυσματικών ασθενειών και κινδύνους για άνοια και Αλτσχάιμερ, δεν αντιμετώπισαν πλήρως ορισμένους περιορισμούς, όπως η πιθανή επίδραση της αντίστροφης αιτίας, στη συσχέτιση.
«Ως εκ τούτου, αν η μόλυνση είναι πράγματι ένας παράγοντας κινδύνου και όχι συννοσηρότητα ή δευτερογενείς συμβάν νευροεκφυλιστικής νόσου παραμένει άγνωστο», σημειώνουν οι ερευνητές.
Επιπλέον, έχει γίνει λιγότερη έρευνα σχετικά με την πιθανή σχέση μεταξύ μόλυνσης και ALS.
Για να διερευνήσουν το ερώτημα, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από σουηδικά μητρώα που περιλαμβάνουν όλα τα άτομα που γεννήθηκαν μετά το 1900 στη Σουηδία, των γονέων που γεννήθηκαν επίσης στη Σουηδία, ακολουθώντας τους από το 1970 μέχρι τη νευροεκφυλιστική νόσου, μετανάστευσης, θανάτου ή μέχρι το τέλος του 2016.
Στη συνέχεια, η ανάλυση επικεντρώθηκε σε άτομα με Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και ALS, τα οποία συγκρίθηκαν με πέντε μάρτυρες που ταιριάζουν με την ηλικία και το φύλο από τον γενικό πληθυσμό.
Οι συμμεταβλητές περιελάμβαναν ηλικία, φύλο, περιοχή κατοικίας, μορφωτικό επίπεδο, οικογενειακό ιστορικό νευροεκφυλιστικών νόσων και συννοσηρότητες.
Ασαφείς Μηχανισμοί
Έχοντας μια νοσοκομειακή λοίμωξη που παρουσιάστηκε 5 ή περισσότερα χρόνια νωρίτερα συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για AD καθώς και PD (συνολική ανταπόκριση [OR], 1,16; 95% CI, 1,15-1,18 και OR, 1,04 95% CI, 1,02- 1,06, αντίστοιχα· και τα δύο P s .001).
Αυξημένοι κίνδυνοι για Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον παρατηρήθηκαν για βακτηριακές, ιογενείς και άλλες λοιμώξεις και σε διαφορετικά μόλυνση, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων του γαστρεντερικού και του ουρογεννητικού συστήματος.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον συσχετίστηκε με την ύπαρξη πολλαπλών λοιμώξεων πριν από την ηλικία των 40 ετών (OR, 2,62; 95% CI, 2,52-2,72 και OR, 1,41 95% CI, 1, 29-1,53, αντίστοιχα, και τα δύο P s 0,001) .
Οι συσχετίσεις αποδίδονταν κυρίως στις διαγνώσεις AD και PD πριν από την ηλικία των 60 ετών (OR, 1,93; 95% CI, 1,89-1,98- και OR, 1,29, 95% CI, 1,22- 1,36], αντίστοιχα, και οι δύο P s . 001).
Αντίθετα, δεν βρέθηκε συσχέτιση σε άτομα που διαγνώστηκαν όταν ήταν 60 ετών και άνω (OR, 1,00; 95% CI, 0,98-1,01; P = 0,508 και OR, 1,01; 95% CI, 0, 99 – 1,03, P = 0,382, αντίστοιχα).
Αξίζει να σημειωθεί ότι «δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση για την ALS (OR = 0,97 [,92 – 1,03] P = 0,384), ανεξάρτητα από την ηλικία κατά τη διάγνωση», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Τ =α ευρήματα επιβεβαιώθηκαν όταν οι ερευνητές απέκλεισαν λοιμώξεις που είχαν εμφανιστεί εντός 10 ετών πριν από τη διάγνωση της νευροεκφυλιστικής νόσου.
«Διάφοροι μηχανισμοί μπορούν να εξηγήσουν τη σχέση μεταξύ λοίμωξης και νευροεκφυλιστικής νόσου» — συγκεκριμένα Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον, σχολίασε ο Sun.
«Όπως φαίνεται στην έρευνα σε ζώα, οι μολυσματικοί παράγοντες και οι μεταβολίτες τους μπορούν να προκαλέσουν τη συσσώρευση κακής διπλωμένης πρωτεΐνης στον νευρώνα και τη διάθεσή της από την περιφέρεια προς το ΚΝΣ» πρόσθεσε και συνέχισε, «οι μολυσματικοί παράγοντες μπορούν επίσης να προκαλέσουν φλεγμονώδεις αποκρίσεις. στο σημείο της μόλυνσης, με αποτέλεσμα την παραγωγή προφλεγμονωδών κυτοκινών και χημειοκινών, οι οποίες, όπως οι μολυσματικοί παράγοντες, μπορούν να διαχωρίσουν τον αιμοεγκεφαλικό φραγμό, να εισέλθουν στο ΚΝΣ και να προκαλέσουν νευροφλεγμονή μέσω ενεργοποίησης μικρογλοίας και αστροκυττάρων».
Σημείωσε ότι «οι υποκείμενοι μηχανισμοί για τη σύνδεση μεταξύ λοιμώξεων και νευροεκφυλιστικών ασθενειών μπορεί να μην είναι συγκεκριμένοι για ορισμένα παθογόνα ή προσβεβλημένα όργανα, αλλά πιθανώς να παρουσιαστούν σε συστηματικό επίπεδο ».
Τα μολυσματικά συμβάντα «μπορεί να είναι ένα έναυσμα ή ένας ενισχυτής μιας προϋπάρχουσας διαδικασίας ασθένειας, που οδηγεί σε κλινική έναρξη νευροεκφυλιστικής νόσου σε σχετικά με την ηλικία μεταξύ των ατόμων με προδιάθεση για νόσο».
Προειδοποίησε ότι, «λόγω της παρατηρητικής φύσης της μελέτης, αυτά τα αποτελέσματα δεν αποδεικνύουν μια αιτιολογική σύνδεση».
Ο σημαντικός παράγοντας
Σχολιάζοντας για το Medscape Medical News, ο Pyry N. Sipilä, MD, PhD, ερευνητής στο Τμήμα Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, Φινλανδία, σημείωσε ότι η μελέτη «προσθέτει στον αυξανόμενο αριθμό μελετών σχετικά με τον [δυνητικό ρόλο των λοιμώξεων στην ανάπτυξη της μ.Χ.]· αλλά αυτό που είναι νέο ότι ο αυξημένος κίνδυνος βρέθηκε μόνο μεταξύ εκείνων που είχαν διαγνωστεί με τη νόσο του Αλτσχάιμερ πριν από την ηλικία των 60 ετών».
Ο Sipilä, ο οποίος δεν ασχολήθηκε με την τρέχουσα έρευνα, είπε ότι ένας «βασικός περιορισμός της μελέτης είναι, όπως συμβαίνει με όλες τις μελέτες παρατήρησης, ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα μερολίσθησης».
Ωστόσο, «αν και η αιτία των παρατηρούμενων συσχετισμών παραμένει άγνωστη, η παρούσα μελέτη προσθέτει στον αυξανόμενο όγκο στοιχείων, που υποδηλώνουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα θα μπορούσε να είναι ένας σημαντικός παίκτης στην παθοφυσιολογία της AD».
Αυτή η μελέτη υποστηρίχθηκε από το Σουηδικό Συμβούλιο Έρευνας, το Κοινό Πρόγραμμα για τις Νευροεκφυλιστικές Νόσους και το Συμβούλιο Υποτροφιών της Κίνας. Η Sun αναφέρει ότι δεν υπάρχουν σχετικές οικονομικές σχέσεις. Οι αποκαλύψεις των άλλων συγγραφέων παρατίθενται στο αρχικό χαρτί. Η Sipilä λαμβάνει χρηματοδότηση από το Φινλανδικό Ιατρικό Ίδρυμα.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
