Στην εποχή μας διαπιστώνουμε ότι τα περιστατικά των παθήσεων στη σπονδυλική στήλη αυξάνονται. Ωστόσο, οι νέες θεραπευτικές τεχνικές, αξιοποιώντας τη σύγχρονη τεχνολογία, προσφέρουν πάρα πολλά, τόσο στη διάγνωση και στην προετοιμασία του πάσχοντος ατόμου, όσο και στην αντιμετώπιση των μυοσκελετικών παθήσεων σε βάθος χρόνου.
Ποια είναι η βασική αιτία της αύξησης των ποσοστών στις παθήσεις που αφορούν στη σπονδυλική στήλη;
«Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αντιλαμβάνεται ότι ο πόνος της σπονδυλικής στήλης είναι αποτέλεσμα εκφύλισης των δίσκων. Βάσει διεθνών στατιστικών, το 80% της ηλικιακής ομάδας άνω των 40 ετών θα παραπονεθεί κάποια στιγμή για πόνο στη σπονδυλική στήλη λόγω εκφυλιστικών μεταβολών.
Υπάρχουν όμως κι άλλες αιτίες οι οποίες είναι πολύ πιο επικίνδυνες. Στην προκειμένη περίπτωση είναι οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, οι οποίες αποτελούν μείζον πρόβλημα.
Ειδικότερα καθώς ο άνθρωπος αναπτύσσεται ηλικιακά, η σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται, δηλαδή εμφανίζει τη Σκολίωση Ενηλίκων και όχι μόνο όπως τη συναντούμε στα παιδιά και στους εφήβους. Στην περίπτωση των ενηλίκων εμφανίζεται παραμόρφωση του σώματος προς τα εμπρός, η ονομαζόμενη Κύφωση και εξαιτίας αυτού βλέπουμε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών να παρουσιάζουν έντονη πρόσθια κάμψη του κορμού τους.
Ένα άλλο μείζον θέμα είναι η οστεοπόρωση η οποία αποτελεί μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα στην εποχή μας και χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι γίνεται αφαλάτωση των οστών. Επομένως, επειδή ακριβώς τα οστά γίνονται μαλακά κάνουν κάμψη προς τα μπρος και πλάγια στη σπονδυλική στήλη. Σε αυτές τις περιπτώσεις βλέπουμε τα άτομα να περπατούν σκυφτά με ένα μπαστούνι στο χέρι για στήριξη του σώματος τους.
Νεοπλασίες
Η πιο επικίνδυνη πάθηση ωστόσο είναι οι Νεοπλασίες της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί μεν οι καλοήθεις νεοπλασίες να υπάρχουν σε μικρό ποσοστό, οι κακοήθεις όμως συναντώνται συχνά. Ειδικότερα, πρέπει να ξεχωρίσουμε τις πρωτοπαθείς κακοήθεις, εκείνες δηλαδή οι οποίες εμφανίζονται ευθύς εξαρχής στη σπονδυλική στήλη από τις, δυστυχώς σε πολύ μεγάλο ποσοστό εμφανιζόμενες, μεταστατικές. Μάλιστα, σ’ ένα ποσοστό 15-20%, ακόμα και σήμερα, η πρωτοπαθής εστία της νεοπλασίας ανακαλύπτεται από τη μετάσταση», επισημαίνει ο κ. Γεώργιος Σάπκας Καθηγητής Ορθοπαιδικής, Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής του Metropolitan Hospital.
Σε ποια ειδικότητα χρειάζεται να απευθυνθεί ο ασθενής;
«Αυτό που πρέπει να γίνει πρώτα από όλα είναι η κλινική εξέταση. Δεν επιτρέπεται ποτέ να γίνεται η διάγνωση εξ αποστάσεως ή τηλεφωνικά. Οι ασθενείς και ειδικά οι γυναίκες, οφείλουν να εξετάζονται προσεκτικά δίνοντας ένα λεπτομερέστατο ιστορικό τους το οποίο θα ξεκινά από την παιδική ηλικία και θα φτάνει μέχρι την ενήλικη ζωή. Ο πρώτος ιατρός με τον οποίο θα πρέπει να έρθει σε επικοινωνία ο ασθενής λόγω του ότι η πάθηση αφορά ένα δομικό στοιχείο του σώματος, δηλαδή τη σπονδυλική στήλη, είναι ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός. Είναι ο κατ΄ εξοχήν ειδικός που θα μελετήσει σε βάθος το ιστορικό του ασθενούς και ο ίδιος που θα κατευθύνει τον πάσχοντα για την πραγματοποίηση των αναγκαίων εξετάσεων», τονίζει.
Ποια είναι η διαδικασία της διάγνωσης η οποία στην πορεία οδηγεί και στη θεραπεία;
«Αρχικά θα πρέπει να πραγματοποιηθεί διεξοδικός κλινικός έλεγχος και στη συνέχεια να γίνει ένας απλός ακτινολογικός έλεγχος. Βεβαίως οι απλές ακτινογραφίες σπάνια θα δείξουν ότι κάτι συμβαίνει. Κατά συνέπεια, ανάλογα την περίπτωση, θα ζητηθεί από τον ιατρό Αξονική Τομογραφία, Μαγνητική Τομογραφία, Σπινθηρογράφημα, Οστική Πυκνότητα του σώματος, εξετάσεις αίματος και αναλόγως της πάθησης που έχει προηγηθεί, θα γίνει διεξοδική διερεύνηση και διάγνωση για την προτεινόμενη θεραπεία», εξηγεί.
Τι συνεπάγεται μια πιο συντηρητική αντιμετώπιση του προβλήματος;
«Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, οφείλει να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων ιατρικών ειδικοτήτων, η οποία έχει πολύ μεγάλη σημασία προκειμένου να καθοριστεί ποιο θα είναι το θεραπευτικό σχήμα που θα εφαρμοστεί. Εάν πρόκειται περί μιας εκφυλιστικής κατάστασης, όπως συμβαίνει στο 90% των ανθρώπων, σε τέτοια περίπτωση θα χρειαστεί ο ασθενής να ακολουθήσει κατά βάση ένα πρόγραμμα φυσιοθεραπείας. Βεβαίως, υπάρχουν και περιπτώσεις οι οποίες χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης», αναφέρει.
Ποιες είναι οι σύγχρονες τεχνικές που έχουν μπει στη ζωή μας, χάρη στη Ρομποτική και την Τεχνητή Νοημοσύνη;
«Η τεχνητή νοημοσύνη έχει φέρει πολλά πλεονεκτήματα στον χώρο της ιατρικής. Ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί σε όλη την έκτασή της, αλλά παρέχοντας συνεχώς στοιχεία και δεδομένα βοηθάει σημαντικά τόσο σε επίπεδο διάγνωσης όσο και στην εφαρμογή της κατάλληλης φαρμακευτικής και θεραπευτικής αντιμετώπισης. Επίσης είναι σε θέση να προβλέψει ποιο θα είναι το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα στη μακριά παρακολούθηση, μετά από 3-4 χρόνια, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να βοηθήσει τους ορθοπαιδικούς χειρουργούς να εκτελούν τις επεμβάσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Όλες αυτές οι παράμετροι ωφελούν συνολικά τον ασθενή, διασφαλίζοντας την ταχύτερη επάνοδό του στην καθημερινή ζωή του.
Ταυτόχρονα, η ρομποτική χειρουργική μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τον ορθοπαιδικό χειρουργό στην εκτέλεση ορισμένων τεχνικών εφαρμογών της επέμβασης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να υποκαταστήσει τον ανθρώπινο παράγοντα. Την επέμβαση την πραγματοποιεί ο ιατρός, με την βοήθεια της ρομποτικής τεχνολογίας», διευκρινίζει.
Σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε στη χώρα μας, ως προς την αξιοποίηση αυτών των βοηθητικών εργαλείων;
«Η τεχνολογική υποδομή στη χώρα μας σε μεγάλα ιδιωτικά Νοσοκομεία, αλλά και σε ορισμένα Πανεπιστημιακά και Κρατικά ιδρύματα, είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο αριθμός των Ελλήνων ασθενών που φεύγουν από την χώρα για να υποβληθούν σ’ αυτού του είδους τις χειρουργικές επεμβάσεις στο εξωτερικό, είναι εντυπωσιακά μικρότερος σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι έχουμε την τεχνολογική υποδομή και τη γνώση για να τις πραγματοποιήσουμε στη χώρα μας με πολύ μεγάλη επιτυχία», καταλήγει ο κ. Σάπκας.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
