Το πρώτο αυτοδιαγνωστικό τεστ για τη σύφιλη στο σπίτι, ανίχνευσης αντισωμάτων Treponema pallidum στο ανθρώπινο αίμα, ενέκρινε η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).
Το τεστ παρέχει μια εύκολη διάγνωση στο σπίτι χωρίς ιατρική συνταγή, σε περίπου 15 λεπτά από μια σταγόνα αίματος. Πριν από την έγκριση του συγκεκριμένου τεστ, δεν υπήρχε μη συνταγογραφούμενο τεστ που θα μπορούσε να δώσει την πρώτη εικόνα στο άτομο σχετικά με μια πιθανή μόλυνση από σύφιλη.
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, τα αναφερόμενα κρούσματα σύφιλης αυξήθηκαν κατά 80% στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ 2018 και 2022 (από 115.000 σε περισσότερα από 207.000), συνεχίζοντας μια ανοδική τάση δεκαετιών.
«Συνεχίζουμε να βλέπουμε εξελίξεις στις εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις, οι οποίες μπορούν να παρέχουν στους ασθενείς περισσότερες πληροφορίες για την υγεία τους από την ιδιωτικότητα του σπιτιού τους», δήλωσε η Michelle Tarver, M.D., Ph.D., αναπληρώτρια διευθύντρια του Κέντρου Συσκευών και Ακτινολογικής Υγείας του FDA.
«Η πρόσβαση στις κατ’ οίκον εξετάσεις μπορεί να συμβάλει στην αύξηση του ελέγχου για σύφιλη, μεταξύ άλλων και σε άτομα που μπορεί να είναι απρόθυμα να επισκεφθούν κάποιον επαγγελματία υγείας για πιθανή έκθεση σε σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη. Το αυτοδιαγνωστικό τεστ μπορεί να οδηγήσει σε εργαστηριακές εξετάσεις για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, κάτι που σημαίνει έγκαιρη πρόσβαση σε θεραπεία και μείωση της εξάπλωσης της λοίμωξης» προσθέτει.
Σοβαρές βλάβες…
Όπως και με πολλές άλλες διαγνωστικές εξετάσεις, οι κίνδυνοι που σχετίζονται με αυτή την εξέταση είναι κυρίως η πιθανότητα ψευδώς θετικών και ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων. Τα ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα της εξέτασης μπορεί να οδηγήσουν σε καθυστέρηση αποτελεσματικής θεραπείας, εξέλιξη σε διάχυτη νόσο και εξάπλωση της λοίμωξης. Τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πρόσθετες περιττές εξετάσεις και σε καθυστέρηση στη λήψη σωστής διάγνωσης.
Εάν η σύφιλη δεν θεραπευθεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στην καρδιά, στον εγκέφαλο αλλά και τύφλωση, κώφωση και παράλυση. Όταν μεταδίδεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να προκαλέσει αποβολή, δια βίου ιατρικά προβλήματα και θάνατο του βρέφους.
Προειδοποιήσεις ECDC για αύξηση μολύνσεων
Συνολικά 25.270 επιβεβαιωμένα κρούσματα σύφιλης αναφέρθηκαν το 2021 από 28 χώρες της ΕΕ/ΕΟΧ, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση που δημοσίευσε το ECDC, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για μια εκ νέου αύξηση των κρουσμάτων. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το υψηλότερο ποσοστό παρατηρήθηκε στη Μάλτα (32,2 περιπτώσεις ανά 100.000 πληθυσμού), ακολουθούμενο από το Λουξεμβούργο (29,1), την Ιρλανδία (14,3), την Ισλανδία (13,6) και την Ισπανία (11,1). Αντίθετα, στις θέσεις με τις χαμηλότερες καταγραφές κρουσμάτων (κάτω από 3 περιπτώσεις ανά 100.000 πληθυσμού) παρατηρήθηκαν στην Κροατία, την Εσθονία, τη Λετονία, το Λιχτενστάιν, τη Ρουμανία και τη Σλοβενία.
Η σύφιλη είναι μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη (ΣΜΝ) που προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum. Η μόλυνση μπορεί να αποκτηθεί κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας με εκκρίσεις από έναν μολυσμένο σύντροφο, ενώ είναι πιθανό να μεταδοθεί και από τη μητέρα στο μωρό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Χάρη στην υψηλή ικανότητά της να μιμείται άλλες λοιμώξεις, η διάγνωσή της μπορεί να αποτελέσει πρόκληση, ενώ, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.
Συχνότητα σε άντρες και γυναίκες
Πιο επιρρεπείς στη σύφιλη φαίνεται πως είναι οι άντρες, με σημαντικά υψηλότερο ποσοστό περιπτώσεων συγκριτικά με τις γυναίκες (11,2/ 100 000 πληθυσμού, δηλαδή 17.845 περιπτώσεις έναντι 1,4/ 100 000, δηλαδή 2.033 περιπτώσεις γυναικών. Τα υψηλότερα ποσοστά μεταξύ των ανδρών παρατηρήθηκαν στην Κύπρο, τη Δανία, τη Γερμανία, την Ισλανδία, την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα και την Πορτογαλία, ενώ μεταξύ των γυναικών υψηλότερα ήταν τα ποσοστά σε Ουγγαρία, Λουξεμβούργο και Πορτογαλία.
Αναφορικά με τις ηλικιακές ομάδες που «χτυπήθηκαν» περισσότερο από τη σύφιλη, στην κορυφή βρίσκονται οι άνθρωποι 25–34 ετών και 45 ετών και άνω. Αυτές οι δύο ομάδες αντιπροσώπευαν το 32% και το 30% όλων των περιπτώσεων αντίστοιχα. Οι ενήλικες ηλικίας 35–44 ετών αντιπροσώπευαν το 26% όλων των αναφερόμενων περιπτώσεων, ενώ οι νέοι ηλικίας 15–24 ετών αντιπροσώπευαν το 12% όλων των αναφερόμενων περιπτώσεων.
