Αυξημένες καταγγελίες εξαιτίας ιατρικών λαθών, σοβαρά κενά στον τομέα της ιατροδικαστικής επιστήμης και μεγάλες ελλείψεις στο ΕΣΥ συνθέτουν το ιδιαίτερο μείγμα της ιατροδικαστικής επιστήμης στη χώρα μας, όπως επισημαίνει μιλώντας στο healthpharma.gr ο κ. Γρηγόρης Λέων, πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρείας (ΕΙΕ) και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάνοντας παράλληλα λόγο για αυξημένες καταγγελίες πολιτών τα τελευταία χρόνια εξαιτίας ιατρικών λαθών. «Το λυπηρό είναι ότι ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να μιλήσουμε με στοιχεία καθώς δεν υπάρχει ένα κεντρικό σύστημα καταγραφής. Ένα τέτοιο σύστημα θα μας βοηθούσε να αντιληφθούμε πλήρως το φαινόμενο, αλλά και να παρέμβουμε προληπτικά όπου χρειαστεί» όπως σχολιάζει.
- Συνέντευξη στον Κοσμά Ζακυνθινό
Κύριε Λέων, οι ελλείψεις στα περισσότερα νοσοκομεία και τις δομές υγείας της χώρας είναι μεγάλες. Πιστεύετε ότι οι ιατροδικαστές επαρκούν;
Τα κενά στον τομέα της ιατροδικαστικής επιστήμης είναι πάρα πολλά. Ακόμα δεν έχει γίνει ούτε μία προκήρυξη για μόνιμη θέση ιατροδικαστών στο ΕΣΥ. Η τελευταία προκήρυξη ήταν προ δεκαετίας.
Μέχρι και σήμερα παραμένουν σχεδόν 30 νομοί της χώρας χωρίς ιατροδικαστή και μεγάλες περιφέρειες, όπως η Θεσσαλία, με έναν ιατροδικαστή. Αυτό όμως που πλέον γίνεται αντιληπτό είναι ότι το αίτημα δεν είναι των ιατροδικαστών αλλά των τοπικών κοινωνιών.
Πράγματι οι τοπικές κοινωνίες πλέον διαμαρτύρονται έντονα είτε γιατί οι πολίτες για να πιστοποιήσουν ένα ξυλοδαρμό θα πρέπει ένα κάνουν ολόκληρο ταξίδι είτε γιατί για να γίνει ιατροδικαστική διερεύνηση στον άνθρωπό τους θα πρέπει να πληρώσουν μία περιουσία για τη μεταφορά της σορού στον κοντινότερο ιατροδικαστή.
Τι σημαίνει η νομοθετική ρύθμιση για τις δημόσιες ιατροδικαστικές δομές που ψηφίστηκε πρόσφατα;
Μέχρι σήμερα είχαμε το εξής νομοθετικό παράδοξο. Ενώ τα τμήματα ιατροδικαστικής στο ΕΣΥ προβλεπόταν από τον ιδρυτικό νόμο του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το 2009 ο τότε νόμος για τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες δημιούργησε προβλήματα.
Συγκεκριμένα, υπήρξαν κάποιοι οι οποίοι αμφισβητούσαν τις δημόσιες ιατροδικαστικές δομές του ΕΣΥ. Πριν από ένα περίπου χρόνο, γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου ξεκαθάριζε το θέμα ότι οι ιατροδικαστές του ΕΣΥ μπορούν κανονικά να διενεργούν όλες τις ιατροδικαστικές πράξεις.
Το πρόσφατο λοιπόν νομοσχέδιο ήρθε να επιβεβαιώσει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα για την ιατροδικαστική στη χώρα μας. Δηλαδή, ότι οι δημόσιες δομές ιατροδικαστικής είναι οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης, τα τμήματα ιατροδικαστικής του ΕΣΥ και τα τμήματα ιατροδικαστικής των Πανεπιστημίων όπου αυτά υπάρχουν.
Με το νόμο αυτό ανοίγει πλέον διάπλατα ο δρόμος για την εφαρμογή του «δόγματος» τουλάχιστον ένας ιατροδικαστής σε κάθε νομό διαμέσου του ΕΣΥ.
Είστε οι επιστήμονες που αντιμετωπίζετε τα περιστατικά κακοποίησης, σωματικής και σεξουαλικής. Μπορείτε να μας πείτε κάποιες πρακτικές οδηγίες για ένα θύμα κακοποίησης;
Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζει ένα θύμα κακοποίησης είναι ότι με το που συμβεί το περιστατικό, θα πρέπει να απευθυνθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε έναν ιατροδικαστή.
Στη σωματική κακοποίηση πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν αρκεί ποτέ μία βεβαίωση από οποιαδήποτε άλλη ειδικότητα ή μία φωτογράφιση των τραυμάτων. Το μόνο έγκυρο στοιχείο για μια δικαστική διαδικασία είναι η ιατροδικαστική έκθεση που συντάσσεται έπειτα από κλινική εξέταση από ιατροδικαστή.
Στη σεξουαλική κακοποίηση τα θύματα πρέπει να γνωρίζουν ότι αφενός δεν πρέπει να πλυθούν αφετέρου αν αλλάξουν ρουχισμό, να τοποθετήσουν τα ρούχα που φορούσαν κατά τη διάρκεια του επεισοδίου σε μία χάρτινη σακούλα και να τα προσκομίσουν στον ιατροδικαστή.
Ειδικά στην περίπτωση του βιασμού, όσο πιο γρήγορα προσέλθει το θύμα, οι ιατροδικαστές έχουμε τη δυνατότητα όχι απλά να διαπιστώσουμε το βιασμό, αλλά να βρούμε και στοιχεία που θα οδηγήσουν στην ταυτοποίηση του δράστη.
Ένα από τα θέματα με τα οποία ασχολείστε οι ιατροδικαστές είναι και τα ιατρικά λάθη. Θεωρείτε ότι υπάρχει αύξηση των περιστατικών τα τελευταία χρόνια; Και αν ναι, πού το αποδίδετε;
Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί οι καταγγελίες πολιτών για ιατρικά λάθη. Το λυπηρό είναι ότι ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να μιλήσουμε με στοιχεία καθώς δεν υπάρχει ένα κεντρικό σύστημα καταγραφής. Ένα τέτοιο σύστημα θα μας βοηθούσε να αντιληφθούμε πλήρως το φαινόμενο, αλλά και να παρέμβουμε προληπτικά όπου χρειαστεί.
Για παράδειγμα, εάν ξέραμε ότι μία κλινική ενός νοσοκομείου έχει αρκετές καταγγελίες, θα μπορούσαμε να εκπαιδεύσουμε καλύτερα το προσωπικό. Έτσι θα μπορούσαμε να αποφύγουμε μελλοντικές καταγγελίες.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να συμβουλεύσω ότι όποιος πολίτης θεωρεί ότι ο ίδιος ή κάποιο μέλος της οικογένειάς του έπεσε θύμα ιατρικού λάθους, πριν επισκεφθεί το δικηγόρο του θα πρέπει να επισκεφθεί ιατροδικαστή, έτσι ώστε να αξιολογηθεί κατά πόσο υπάρχουν στοιχεία τέτοια που να μπορούν να υποστηρίξουν μία τέτοια υπόθεση δικαστικά.
Όσο για τους λόγους που αυξήθηκαν οι καταγγελίες, είναι γιατί κατ’ αρχάς και στη χώρα μας έχει αλλάξει η φύση της ιατρικής πράξης. Από μία πράξη που ο ιατρός θεωρούνταν ένας μικρός θεός, τώρα έχει γίνει μια πράξη συνεργασίας μεταξύ των δύο μερών. Τέλος, οι πολίτες πλέον ενημερώνονται και μέσω διαδικτύου για ιατρικά θέματα. Αποτέλεσμα είναι εάν ο ιατρός τους προτείνει μία θεραπεία που δεν θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, να μπορούν έστω αδρά να αξιολογήσουν αν και τι πήγε στραβά.
Είστε πέντε χρόνια πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρίας. Ποια θεωρείτε σημαντικότερα επιτεύγματα στη θητεία σας;
Πράγματι, οι συνάδελφοί μου με τίμησαν δύο φορές με την ψήφο τους. Από την πρώτη μου θητεία βασικοί μου στόχοι ήταν η ανάπτυξη της ιατροδικαστικής στο ΕΣΥ. Η διεύρυνση του γνωστικού αντικειμένου της ειδικότητας έτσι ώστε αυτό να συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η βελτίωση της εκπαίδευσης και η αύξηση των ετών της ειδίκευσης και πάνω απ’ όλα η -με κάθε τρόπο- ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας γι’ αυτή την επιστήμη.
Νομίζω ότι μέχρι σήμερα έχουμε κάνει ένα μικρό θαύμα σε όλα τα παραπάνω θέματα. Όσα δεν έγιναν για την ιατροδικαστική στη χώρα μας επί δεκαετίες, έγιναν τα τελευταία πέντε χρόνια.
Φυσικά τίποτα από αυτά δεν θα είχε επιτευχθεί, αν δεν είχα τη στήριξη και τη συμπαράσταση των περισσότερων συναδέλφων. Αλλά κυρίως και της ελληνικής κοινωνίας που πλέον αντιλήφθηκε πλήρως τη χρησιμότητα αυτής της ιατρικής ειδικότητας και στη χώρα μας.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
