Την έντονη αντίθεσή του στην ένταξη του υπό ίδρυση τμήματος φυσικοθεραπείας της Σπάρτης εκτός σχολών επιστημών υγείας εκφράζει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών, σε επιστολή που απέστειλε στους υπουργούς Παιδείας και Υγείας.
Σύμφωνα με την πρόταση της επιτροπής για το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, προτείνεται η ίδρυση τμήματος φυσικοθεραπείας και η ένταξή του στη σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής και όχι στην Σχολή Επιστημών Υγείας όπου εντάσσονται τα τμήματα Κτηνιατρικής, Νοσηλευτικής, Δημόσιας Υγείας, Λογοθεραπείας και Επιστήμης Διατροφής και Διαιτολογίας.
Στην επιστολή που στάλθηκε, ο Π.Σ.Φ. υπογραμμίζει ότι η μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η ίδρυση Πανεπιστημιακών τμημάτων δεν μπορεί να βασίζεται σε χωροταξικές σκοπιμότητες και σε ικανοποίηση τοπικιστικών επιδιώξεων.
Παραθέτει δε μια σειρά επιχειρημάτων που διατρανώνουν τη θέση του επί του θέματος:
1) Το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή αποτελεί Νομοθετικώς ρυθμιζόμενο επάγγελμα Υγείας.
2) Η Φυσικοθεραπεία αποτελεί μία διεθνώς αναγνωρισμένη και συνεχώς αναπτυσσόμενη εφαρμοσμένη Επιστήμη Υγείας με Κλινικό Γνωστικό Αντικείμενο, με έμφαση στην πρόληψη, αξιολόγηση και αποκατάσταση παθολογικών καταστάσεων, δυσλειτουργιών και κακώσεων, συγγενών και επίκτητων, οι οποίες προκαλούν διαταραχές στο ερειστικό, μυϊκό, νευρικό, αναπνευστικό και κυκλοφορικό σύστημα.
3) Η Φυσικοθεραπεία απαιτεί σε βάθος θεωρητική γνώση και σημαντική εργαστηριακή, κλινική και πρακτική εκπαίδευση που οδηγεί στην οργάνωση προληπτικών παρεμβάσεων και στην αναγκαία διαφορική αξιολόγηση και κλινικό συλλογισμό για την τεκμηριωμένη επιλογή και εφαρμογή του σχεδίου πρόληψης ή θεραπείας των ως άνω περιγραφόμενων προβλημάτων.
4) Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) ορίζει ως διακριτή επαγγελματική ειδικότητα τους Φυσικοθεραπευτές → «Physiotherapists, ISCO code 2264», με βάση τα International Standard Classification of Occupations (ISCO, 2008 revision), ενώ το επάγγελμα του Φυσικοθεραπευτή ανήκει στην World Health Professions Alliance (WHPA, 2010) ως αυτοδύναμο Επάγγελμα Υγείας όπως οι ιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι οδοντίατροι και οι νοσηλευτές.
5) Όπως τεκμηριώνεται από τα Ευρωπαϊκά (Ηνωμένο Βασίλειο, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ελβετία, Σκανδιναβικές χώρες, κλπ) αλλά και διεθνή δεδομένα (Η.ΠΑ., Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδάς, κλπ) σχετικά με τον προσανατολισμό και τη δομή των σπουδών, το γνωστικό αντικείμενο της Φυσικοθεραπείας θεραπεύεται από ομότιτλα Τμήματα ενταγμένα οργανικά σε Σχολές Επιστημών Υγείας, με την εξαίρεση ελάχιστων περιπτώσεων Σχολών, π.χ Ρουμανία.
6) Η παροχή φυσικοθεραπευτικών υπηρεσιών είναι ενταγμένη στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και είναι ενταγμένη στην Ιατρική Υπηρεσία των Δημόσιων Νοσοκομείων.
7) Η φυσικοθεραπεία σαν επιστήμη υγείας ασχολείται με πλήθος συνδρόμων, παθολογικών και οξέων καταστάσεων, όπως η πρόληψη και αποκατάσταση παθήσεων του ερειστικού, μυϊκού, νευρικού, αναπνευστικού και κυκλοφορικού συστήματος, με παιδιατρικές, ψυχιατρικές, γηριατρικές, γυναικολογικές κ.α παθήσεις.
8) Για τους παραπάνω λόγους άλλωστε, τα τμήματα φυσικοθεραπείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, εντάχθηκαν στις σχολές επιστημών υγείας.
Ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών Πέτρος Λυμπερίδης δήλωσε σχετικά:
«Τα διοικητικά και άλλα αδιέξοδα υπαρχόντων μονοτμηματικών Σχολών, δεν μπορούν να επιλυθούν με την αβασάνιστη – χωρίς περιφερειακό και εθνικό σχεδιασμό – ίδρυση Τμημάτων, που σε καμία περίπτωση δεν σχετίζονται με τη φυσιογνωμία των σχολών στις οποίες εντάσσονται.
Εν κατακλείδι θέλω να τονίσω την αδιαπραγμάτευτη θέση μας για την Ακαδημαϊκή ταυτότητα των τμημάτων φυσικοθεραπείας, που πρέπει να ανήκουν και να εντάσσονται στις σχολές Επιστημών Υγείας.
Καλούμε τον Υπουργό Παιδείας να επανεξετάσει με προσοχή τις θέσεις μας για την ίδρυση τμήματος Φυσικοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και την ένταξή του σε σχολή άσχετη με τις Επιστήμες Υγείας.
Καλούμε την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να παρέμβει στην επιχειρούμενη αλλοίωση της εκπαίδευσης της Επιστήμης Υγείας της φυσικοθεραπείας που ενέχει κινδύνους για την Δημόσια Υγεία και που θα δημιουργήσει – εκτός των άλλων – σύγχυση στα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων σχολών με τμήματα κλάδων χωρίς επιστημονική συγγένεια».
