Αντιμέτωπες με σοβαρές επιπτώσεις για την υγεία τους βρίσκονται οι γυναίκες που έχουν προχωρήσει σε αυξητική στήθους, καθώς τρεις νέοι “κίνδυνοι” σχετίζονται με τα ενθέματα σιλικόνης.
Ρευματολογικές διαταραχές, σκληρόδερμα και ρευματοειδής αρθρίτιδα, προστίθενται στον κατάλογο των νέων αυξημένων κινδύνων, όπως επισημαίνεται στην μεγαλύτερη μελέτη που έχει διεξαχθεί, μέχρι σήμερα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Οργανισμός Τροφίμων και φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) απαγόρευσε την χρήση ενθεμάτων σιλικόνης στο στήθος (αυξητική στήθους), ανταποκρινόμενος στις ανησυχίες του κοινού σχετικά με τους κινδύνους για την υγεία. Όπως το ενδεχόμενο καρκίνου, ασθενειών του συνδετικού ιστού και αυτοάνοσων νοσημάτων.
Εντούτοις, η μεταγενέστερη έρευνα δεν βρήκε καμία συσχέτιση με τις καταστάσεις αυτές.
Νέες έρευνες…
Έτσι, το 2006, ο FDA ενέκρινε τα γεμισμένα με γέλη σιλικόνης ενθέματα στην αυξητική στήθους από δύο κατασκευαστές (Allergan και Mentor Corp). Με την προϋπόθεση ωστόσο ότι θα διεξάγουν μεγάλες μελέτες. Μελέτες για την παρακολούθηση των μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων υγείας και ασφάλειας μετά την έγκριση (LPAS) .
Παρά τη συλλογή άφθονων δεδομένων και την ανοικτή δημόσια πρόσβαση, η βάση δεδομένων δεν είχε ποτέ αναλυθεί και δημοσιευθεί.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα σχεδόν 100.000 ασθενών που συμμετείχαν στις μελέτες αυτές μεταξύ 2007 και 2009-10.
Περισσότερες από 80.000 είχαν βάλει ενθέματα σιλικόνης, ενώ οι υπόλοιπες είχαν τοποθετήσει στο στήθος τους ενθέματα φυσιολογικού ορού.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γυναίκες που είχαν ενθέματα σιλικόνης διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων σπάνιων καταστάσεων σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.
Αυτοάνοσες παθήσεις
Ειδικότερα, πρόκειται για τρεις καταστάσεις που ταξινομούνται ως αυτοάνοσες ή ρευματολογικές διαταραχές: το σύνδρομο Sjogren, με κίνδυνο περίπου οκτώ φορές υψηλότερο από τον γενικό πληθυσμό, το σκληρόδερμα, με επταπλάσια αύξηση του κινδύνου και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, με περίπου έξι φορές αύξηση του κινδύνου.
Τα ενθέματα σιλικόνης συσχετίστηκαν επίσης με αύξηση του κινδύνου θνησιγένειας κατά 4,5 φορές, οι πιθανότητες εμφάνισης μελανώματος, ήταν σχεδόν τέσσερις φορές περισσότερες στις γυναίκες με ενθέματα σιλικόνης, ενώ δεν υπήρξε σημαντική συσχέτιση με τον κίνδυνο αυτοκτονίας, που είχε προταθεί από προηγούμενη μελέτη.
Συσχετισμός με ασθένειες
Η βάση δεδομένων περιελάμβανε μόνο μία περίπτωση αναπλαστιικού από μεγάλα κύτταρα λεμφώματος που σχετίζεται με το ένθεμα στήθους – ενός σπάνιου αλλά σοβαρού τύπου καρκίνου που είχε προηγουμένως συσχετιστεί με τα πρόσθετα μέρη του στήθους.
Σε σύγκριση με τα ενθέματα φυσιολογικού ορού, αυτά της σιλικόνης συνδέονταν επίσης με υψηλότερο κίνδυνο ορισμένων χειρουργικών επιπλοκών. Όπως η καψική σύσπαση (ουλές γύρω από το εμφύτευμα). Η οποία εμφανίστηκε σε ποσοστό 5 % έναντι 2,8 % στα ενθέματα φυσιολογικού ορού.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, τα ευρήματα αυτά είναι συσχετίσεις που παρατηρούνται. Και δεν αποδεικνύουν ότι οι καταστάσεις αυτές προκαλούνται από τα ενθέματα σιλικόνης στο στήθος. Η οποιαδήποτε αιτιώδης συνάφεια απαιτεί περαιτέρω μελέτη.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Annals of Surgery.
