Μια ουσία καρκινογόνος, το ακρυλαμίδιο, που παράγεται όταν αμυλούχες τροφές (ψωμί, πατάτες κ.α) ψήνονται ή τηγανίζονται για πολλή ώρα σε υψηλές θερμοκρασίες μπαίνει στο στόχαστρο της Ε.Ε.
Η διαδικασία αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου και η Ευρωπαϊκή Ένωση με έναν νέο κανονισμό, που ισχύει από σήμερα, υποχρεώνει πλέον τους κατασκευαστές να πάρουν άμεσα μέτρα.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση με έναν νέο κανονισμό, που ισχύει από σήμερα, υποχρεώνει πλέον όλους όσοι μεταποιούν ή εμπορεύονται προϊόντα πατάτας, ψωμί, ζαχαροπλαστικής, δημητριακών για πρωινό, παιδικές τροφές, προϊόντα καφέ ή υποκατάστατα καφέ, να πάρουν άμεσα μέτρα», γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Zeit.
Ο κανονισμός αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής με στόχο τη μείωση των επιπέδων ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα. Τα κράτη μέλη της ΕΕ υποχρεούνται φυσικά, από το 2010 να μετρούν την περιεκτικότητα σε ακρυλαμίδιο στα τρόφιμα σε τακτά χρονικά διαστήματα και να υποβάλουν τα δεδομένα στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα δικαστής της Πολιτείας της Καλιφόρνια αποφάσισε ότι τα προϊόντα καφέ θα πρέπει να φέρουν επί των συσκευασιών τους γραπτές προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο καρκίνου, όπως ακριβώς τα καπνικά προϊόντα. Και αυτό διότι και ο καφές έχει διαπιστωθεί ότι περιέχει ακρυλαμίδιο.
Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε ένα βήμα παραπέρα με την έκδοση ειδικού κανονισμού, ώστε να χρησιμοποιούμε λιγότερο ακρυλαμίδιο στην καθημερινή ζωή. Για τους καταναλωτές, αυτό δεν αλλάζει πολλά πράγματα. Ωστόσο, οι παραγωγοί τροφίμων και η βιομηχανία τροφίμων πρέπει να αλλάξουν την προσέγγισή τους στην παραγωγή και την προετοιμασία τροφίμων.
Πώς σχετίζεται το ακρυλαμίδιο με τα τρόφιμα
Το 2002, έρευνα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης σε συνεργασία με το Σουηδικό Φορέα Ελέγχου Τροφίμων εντόπισε πολύ υψηλές ποσότητες ακρυλαμιδίου (250-3900 μg ανά kg τροφίμου) σε δείγματα τροφίμων πλουσίων σε υδατάνθρακες, τα οποία και θεωρούνται ευρείας κατανάλωσης (π.χ. τηγανητές πατάτες, τσιπς, ψωμί, φρυγανιές) που είχαν υποστεί υψηλή θερμική επεξεργασία (τηγάνισμα ή ψήσιμο σε υψηλή θερμοκρασία για μεγάλο χρονικό διάστημα). Οι ποσότητες αυτές είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από το ανώτατο ημερήσιο ανεκτό όριο, το οποίο δύναται να προσλάβει ο άνθρωπος (κατά μέσο όρο οι ποσότητες αυτές είναι της τάξης των 15-50 μικρογραμμαρίων (μg=10-6 g) την ημέρα αναλόγως με το σωματικό βάρος του κάθε ανθρώπου).
Το ακρυλαμίδιο, λόγω της χημικής του δομής, εμφανίζει δραστικότητα έναντι διαφόρων βιολογικών μορίων με απόρροια πρόκληση μεταλλάξεων στους οργανισμούς. Επίσης, ενώ το μόριο αυτό πιθανότατα δεν αντιδρά με το DNA, το μεταβολιζόμενο στον οργανισμό παράγωγο του, γλυσιδαμίδιο, όντας πολύ περισσότερο δραστικό, αντιδρά, με προφανείς αρνητικές επιδράσεις για τον οργανισμό. Πέραν των μεταλλαξιογόνων χαρακτηριστικών του, το ακρυλαμίδιο έχει αποδεδειγμένες καρκινογόνους ιδιότητες σε πειραματόζωα, αφού έχει δειχθεί ότι προάγει τη δημιουργία αδενωμάτων και αδενωκαρκινωμάτων στο θυρεοειδή καθώς και στα γεννητικά όργανα αρσενικών και θηλυκών ποντικιών. Σε ό,τι αφορά τον άνθρωπο, το ακρυλαμίδιο θεωρείται πιθανός καρκινογόνος παράγοντας.
Η Υπηρεσία Προδιαγραφών Τροφίμων (FSA) της Μ. Βρετανίας, σε νέες επίσημες συστάσεις της, σύμφωνα με το BBC, καλεί τους καταναλωτές να προσέχουν και να βγάζουν τις πατάτες ή το τοστ, μόλις αποκτήσουν το χρυσό χρώμα τους, προκειμένου να μειώσουν την κατανάλωση ακρυλαμιδίου.
Επίσης, προτείνεται στους καταναλωτές, οι πατάτες τις οποίες θα τηγανίσουν, πριν από το τηγάνισμα να τις έχουν βάλει για αρκετή ώρα σε νερό, προκειμένου να έχει μειωθεί η περιεκτικότητα των ιστών σε ελεύθερα σάκχαρα και αμινοξέα. Ακόμα, θα ήταν καλό οι πατάτες αρχικά να βράζονται και κατόπιν να υφίστανται σύντομο τηγάνισμα, καθόσον στα διάφορα αμυλούχα βραστά τρόφιμα δεν έχει αναφερθεί σύνθεση ακρυλαμιδίου.
Στην Ελλάδα, για τη μείωση της έκθεσης σε ακρυλαμίδιο, ο ΕΦΕΤ συνιστά την τήρηση των γενικών κανόνων της υγιεινής διατροφής και του «μέτρου» και της «μεσότητας», δηλαδή τον περιορισμό της υπερβολικής κατανάλωσης τροφίμων που έχουν υποστεί τηγάνισμα ή ψήσιμο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, την προτίμηση νωπών φρούτων και λαχανικών, το βρασμό ως τρόπο μαγειρέματος ορισμένων τροφίμων και την εν γένει «Μεσογειακή Διατροφή» ως τρόπο διατροφής.
Πόσο επικίνδυνο είναι το ακρυλαμίδιο
Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων δημοσίευσε το 2015 μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση του κινδύνου ακρυλαμιδίου, με την οποία επιβεβαίωσε τις προηγούμενες εκτιμήσεις: Το ακρυλαμίδιο είναι δυνητικά καρκινογόνο. Το συμπέρασμα αυτό βασίζεται κυρίως σε παρατηρήσεις σε πειράματα σε ζώα. Εδώ αποδείχθηκε ότι το ακρυλαμίδιο στο ήπαρ μετατρέπεται, μεταξύ άλλων, σε γλυκιδαμίδη, ουσία η οποία αντιδρά έντονα με το γενετικό υλικό. Εκεί αποτρέπει τον γενετικό κώδικα από το να διαβάζεται και ευνοεί τις μεταλλάξεις που μπορεί τελικά να προκαλέσουν καρκίνο.
Στον άνθρωπο, ένας καρκίνος, που προκαλείται από ακρυλαμίδιο, δεν μπορεί να ανιχνευθεί άμεσα. Κατά τη διάρκεια της ζωής μας εκτιθέμεθα σε πάρα πολλούς ρύπους σε πολύ χαμηλές δόσεις για να μπορέσουμε να αποδώσουμε μόνο μια ασθένεια στο ακρυλαμίδιο.
