Ένα από τα μυστικά της μακροζωίας των Ικαριωτών βρίσκεται σε μια υπερτροφή η οποία καλλιεργείται στο νησί. Η Ικαρία είναι αναμφισβήτητα το νησί της χαράς, των υπέροχων παραλιών, του εναλλακτικού τουρισμού και της μακροζωίας.
Το μικρό νησί των 8.423 κατοίκων αποτελεί μία από τις πέντε περιοχές του πλανήτη με τους μακροβιότερους κατοίκους.
Ζουν καλά, είναι εξωστρεφείς, ασκούνται καθημερινά αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι τρέφονται σωστά. Με διατροφή πλούσια σε όσπρια, λαχανικά, φρούτα και ψάρια. Με προτίμηση στην κατανάλωση ελληνικού καφέ και μέτρια κατανάλωση κρασιού, οι Ικαριώτες μετρούν περισσότερα χρόνια από τους υπόλοιπους Έλληνες και κυρίως πιο ποιοτικά.
Ένα από τα μυστικά της μακροζωίας τους είναι και μια υπερτροφή η οποία καλλιεργείται στο νησί και ονομάζεται κολοκάσι ή αλλιώς αγκινάρα της Ιερουσαλήμ (όσοι έχετε επισκεφθεί την Κύπρο, πιθανότατα το γνωρίζετε).
Το Κολοκάσι καλλιεργείται στην Ικαρία. Είναι ποώδες φυτό που φθάνει σε ύψος τα 1,50 – 2,00 μέτρα. Αυτό που καταναλώνουμε είναι ο βολβός του που μοιάζει με αυτόν της σελινόριζας. Είναι πλούσιο σε άμυλο και η γεύση του θυμίζει εκείνη της γλυκοπατάτας.
Εσωτερικά είναι λευκό και σκληρό όπως και η πατάτα. Το κολοκάσι (όπως και τα φύλλα του) δεν πρέπει να καταναλωθούν ωμά αφού εκτός από τις ευεργετικές τους ιδιότητες, περιέχεται και μία εξαιρετικά τοξική ουσία, το οξαλικό ασβέστιο. Η ουσία αυτή χάνεται όταν βράζουμε τον βολβό.
Είναι πολύ θρεπτικό, πλούσιο σε βιταμίνες Β6, C, E, μαγνήσιο, φώσφορο και κάλιο. Τα φύλλα του τα οποία επίσης τρώγονται είναι μια καλή πηγή βιταμινών Α και C και περιέχουν περισσότερη πρωτεΐνη από τους βολβούς, αποδίδοντας του δικαίως τον τίτλο “μυστικά μακροζωίας”.
Ιστορικά, θεωρείται ότι το κολοκάσι βοήθησε στην επιβίωση των ντόπιων από την πείνα, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Το κολοκάσι ευδοκιμεί σε περιοχές με τροπικό κλίμα. Οι βολβοί του έχουν κωνικό σχήμα, χοντρή και καστανή φλούδα και η σάρκα τους είναι λευκή ή ελαφρά κιτρινωπή. Θεωρείται ότι είναι από τις πρώτες ποικιλίες καλλιεργήσιμων φυτών στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η φύτευσή του αρχίζει κατά τα τέλη του Φεβρουαρίου και συνεχίζεται μέχρι και το Μάιο. Πατρίδα του πιθανολογείται ότι είναι η Μαλαισία.
Λίγη ιστορία
Υπάρχουν αναφορές συγκεκριμένα στο κολοκάσι της Κύπρου οι οποίες χρονολογούνται περίπου στα 1191 μ.Χ. όπου το συναντάμε ως έδεσμα σε δείπνο για τον εορτασμό του γάμου του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου στο κάστρο Λεμεσού.
Τα καλύτερης ποιότητας κυπριακά κολοκάσια παράγονταν στη Λάπηθο και στην Πάφο. Σημαντικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις με κολοκάσι υπήρχαν στον Άγιο Ανδρόνικο Καρπασίας και στο Συριανοχώρι μέχρι και το 1974. Σήμερα, όσον αφορά το κυπριακό έδαφος, καλλιεργείται κυρίως στην επαρχία της Αμμοχώστου και περισσότερο στο χωριό Σωτήρα.
Διατροφική αξία
Θεωρείται τροφή υγιεινή, πολύ θρεπτική και θωρακίζει σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα. Το κολοκάσι είναι πλούσιο σε πρωτεϊνες και υδατάνθρακες, αποτελεί καλή πηγή βιταμινών A και C, και επίσης περιέχει φυτικές ίνες και αμινοξέα. Έχει επίσης χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, δηλαδή προκαλεί μικρότερη αύξηση των επιπέδων σακχάρου αίματος, γεγονός που το καθιστά αυτόματα ως τροφή που βοηθά στην πρόληψη του διαβήτη. Δεν περιλαμβάνεται τυχαία στα “μυστικά μακροζωίας”.
Η κατανάλωσή του όμως πρέπει να γίνεται προσεκτικά γιατί τα φύλλα και οι βολβοί του φυτού περιέχουν οξαλικό ασβέστιο, μια ουσία η οποία συμβάλλει στη δημιουργία πετρών στα νεφρά. Με σωστό μαγείρεμα όμως η εν λόγω ουσία εξουδετερώνεται και αν θέλετε να είστε απόλυτα σίγουροι για την ασφαλή του κατανάλωση, η παραμονή των βολβών στο νερό για μια νύχτα πριν το μαγείρεμα είναι μια πολύ καλή λύση.
Χρήσεις και μαγείρεμα
Το κολοκάσι, που περιλαμβάνεται στη λίστα με τα “μυστικά μακροζωίας” έχει και καλλωπιστική χρήση λόγω της μορφής των μεγάλων φύλλων του. Το άμυλό του είναι εύπεπτο και χρησιμοποιείται συχνά και για βρεφικές τροφές. Ευδοκιμεί σε αφθονία στην Κύπρο και χρησιμοποιείται εκτεταμένα στην κυπριακή κουζίνα. Τρώγεται συνήθως ψητό, βραστό ή γιαχνί και ταιριάζει πολύ με χοιρινό ή βοδινό κρέας αλλά και με ψάρια. Μαγειρεύεται ως κυρίως πιάτο αλλά και μόνο του ως συνοδευτικό. Καλό θα είναι να αποφύγετε το πλύσιμό του πριν το μαγειρέψετε γιατί μετά στο ψήσιμο κολλάει και λιώνει. Αν όμως πρέπει οπωσδήποτε να πλυθεί, στεγνώστε το καλά με μια πετσέτα.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
