Σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην υγεία και το προσδόκιμο ζωής έχει η φυτική πολυφαινόλη φισετίνη, που εμπεριέχεται σε πολλά φρούτα και λαχανικά, όπως υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές σε άρθρο που δημοσιεύει στο επιστημονικό έντυπο EBioMedicine, ομάδα της Ιατρικής Σχολής της Μινεσότα και της Κλινική Μάγιο.
Καθώς ο άνθρωπος μεγαλώνει συσσωρεύει στο σώμα του κύτταρα με βλάβες. Όταν τα κύτταρα αυτά φτάσουν σε συγκεκριμένο επίπεδο βλάβης, διέρχονται μια δική τους διαδικασία γήρανσης. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται κυτταρική γήρανση.
Επίσης τα κύτταρα απελευθερώνουν φλεγμονώδεις παράγοντες, που λένε στο ανοσοποιητικό να καθαρίζει τα κατεστραμμένα κύτταρα. Αλλά καθώς γερνάμε, τα κύτταρα αυτά δεν αποβάλλονται επιτυχώς από το σώμα. Έτσι ξεκινάει η συσσώρευση τους με αποτέλεσμα χρόνια χαμηλής διαβάθμισης φλεγμονή και έκκριση ενζύμων που μπορούν να εκφυλίσουν τους ιστούς του σώματος.
Οι επιστήμονες ωστόσο παρατήρησαν ότι η φισετίνη μειώνει τα επίπεδα των κατεστραμμένων κυττάρων στο σώμα.
Αυτό κατέστη εφικτό δια της μελέτης γηραιών ποντικιών στα οποία χορηγήθηκε η φισετίνη. Παρατηρήθηκαν βελτιώσεις και ως προς την υγεία αλλά και ως προς το προσδόκιμο επιβίωσης τους.
Ωστόσο, οι ερευνητές σημειώνουν ότι παραμένουν προς το παρόν αρκετά αναπάντητα ερωτήματα, όπως πως ένα φάρμακο θα επιδράσει σε διαφορετικούς ιστούς και διαφορετικά κύτταρα ενός γηράσκοντος σώματος.
Μάλιστα, προς το παρόν δεν έχουν εντοπίσει αν υπάρχει κάποια θεραπεία που να στοχεύει τα κύτταρα που έχουν υποστεί κυτταρική γήρανση.
Η φισετίνη βελτιώνει τη μνήμη
Σύμφωνα με παλαιότερη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journals of Gerontology Series A από ερευνητές του Ινστιτούτου Βιολογικών Μελετών Salk στην Καλιφόρνια, η φισετίνη (πολυφαινόλη -και συγκεκριμένα φλαβονοειδές) που περιέχουν οι φράουλες και άλλα φρούτα ή λαχανικά, η φισετίνη, μειώνει τα γνωστικά ελλείμματα και τη φλεγμονή που σχετίζονται με τη γήρανση σε ποντίκια.
Η αντιοξειδωτική ουσία φισετίνη βρίσκεται κυρίως στις φράουλες, τα μήλα, τα κρεμμύδια και τα αγγούρια.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους η φισετίνη έχει ερευνηθεί είναι ότι μπορεί να διασχίσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να μειώνει το οξειδωτικό στρες των νευρώνων.
Παράλληλα, η φισετίνη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της γνωσιακής παρακμής. Επειδή μειώνει την φλεγμονή του εγκεφάλου. Διατηρεί τα επίπεδα του λιπαρού οξέος DHA (ανήκει στα ωμέγα-3) στον εγκέφαλο και μειώνει την απώλεια πρωτεϊνών που εμπλέκονται στις συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων, όπως επεσήμανε η Pamela Maher, επικεφαλής της μελέτης.
Η μελέτη είναι συνέχεια μιας παλιότερης η οποία είχε δείξει ότι η φισετίνη μπορεί να συμβάλλει στη θεραπεία της σχετιζόμενης με τη γήρανση πνευματικής εξασθένησης και παθήσεων όπως η νόσος Αλτσχάιμερ ή το εγκεφαλικό επεισόδιο.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν εργαστηριακά ποντίκια που γερνούσαν πρόωρα ώστε να μπορούν να μελετήσουν καλύτερα τη νόσο Αλτσχάιμερ. Μέχρι να φτάσουν, σε ηλικία 10 μηνών, τα ποντίκια είχαν αρχίσει ήδη να εμφανίζουν σωματικά και γνωστικά ελλείμματα, που δεν εμφανίζουν τα φυσιολογικά ποντίκια.
Τι έδειξε η μελέτη
Το φαγητό των τριών μηνών πρόωρα γερασμένων πειραματόζωων περιείχε φισετίνη. Η διατροφή αυτή διήρκησε επτά μήνες. Μια άλλη ομάδα επίσης πρόωρα γερασμένων ποντικιών έτρωγε το ίδιο φαγητό αλλά χωρίς φισετίνη.
Στη διάρκεια της μελέτης, τα τρωκτικά υποβάλλονταν σε διάφορες δραστηριότητες και τεστ μνήμης. Επίσης, οι ερευνητές εξέταζαν τα επίπεδα συγκεκριμένων πρωτεϊνών που σχετίζονται με την εγκεφαλική λειτουργία και τις αντιδράσεις των τρωκτικών στο στρες και στη φλεγμονή.
«Στους 10 μήνες ζωής, οι διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ήταν σημαντικές. Τα ποντίκια που δεν πήραν φισετίνη είχαν δυσκολίες σε όλα τα γνωστικά τεστ. Καθώς επίσης και αυξημένους δείκτες στρες και φλεγμονής. Τα αστροκύτταρα και τα μικρογλοία, που υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι αντιφλεγμονώδη εγκεφαλικά κύτταρα, καθοδηγούσαν την αναπτυσσόμενη φλεγμονή. Τα ποντίκια που πήραν φισετίνη δεν είχαν αξιοσημείωτες διαφορές στη συμπεριφορά ή τους δείκτες φλεγμονής. Το διάστημα αφορά τους 10μήνες, από την ομάδα των ποντικιών ηλικίας τριών μηνών, χωρίς πρόωρη γήρανση», ανέφερε η Maher.
Να σημειωθεί ότι, δεν παρατηρήθηκε οξεία τοξικότητα ή άλλες παρενέργειες στα ποντίκια που λάμβαναν φισετίνη, ακόμα και όταν επρόκειτο για υψηλές δοσολογίες.
«Τα ποντίκια διαφέρουν από τους ανθρώπους, αλλά υπάρχουν αρκετές ομοιότητες που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η φισετίνη αξίζει να μελετηθεί περισσότερο, όχι μόνο στην περίπτωση της θεραπείας της νόσου Αλτσχάιμερ, αλλά και στη μείωση ορισμένων εκ των γνωστικών επιπτώσεων της φυσιολογικής γήρανσης», πρόσθεσε η Maher.
Διάφορες μελέτες για τη φισετίνη που έχουν γίνει στο παρελθόν δείχνουν ότι μπορεί να έχει μια σειρά από προστατευτικές δράσεις.
Έχει καταγραφεί ότι μειώνει τον πόνο. Προστατεύει τα οστά, βοηθάει στην περίπτωση του διαβήτη, μειώνει την παχυσαρκία. Ύστερα από μια υπερθερμιδική διατροφή, βελτιώνει τη ροή του αίματος, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και ενισχύει τον εγκέφαλο.
