Τα αποτελέσματα της μελέτης MONALEESA-3, ανακοίνωσε η Novartis, αποδεικνύοντας ότι η ριμποσικλίμπη πέτυχε στατιστικά σημαντική βελτίωση στη συνολική επιβίωση (OS) σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με θετικό σε ορμονικό υποδοχέα, αρνητικό για τον ανθρώπινο υποδοχέα 2 του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (HR+/HER2-) προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Πρόκειται για τη δεύτερη μελέτη Φάσης ΙΙΙ στην οποία η συνδυαστική θεραπεία με ριμποσικλίμπη ικανοποίησε το δευτερεύον καταληκτικό σημείο της συνολικής επιβίωσης στην προγραμματισμένη ενδιάμεση ανάλυση.
Η μελέτη MONALEESA-3 αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της ριμποσικλίμπης συν φουλβεστράντη σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με θετικό σε ορμονικό υποδοχέα, αρνητικό για τον ανθρώπινο υποδοχέα 2 του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (HR+/HER2-) προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Τα δεδομένα αυτά παρουσιάστηκαν ως “πρόσφατες εξελίξεις” στο πλαίσιο προφορικής ανακοίνωσης στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ESMO) 2019.
«Πλέον, σε δύο μελέτες Φάσης ΙΙΙ, η ριμποσικλίμπη παρατείνει σταθερά και σημαντικά το προσδόκιμο ζωής στις προεμμηνοπαυσιακές και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, και σε συνδυασμό με έναν αναστολέα αρωματάσης ή φουλβεστράντη. Αυτά τα αποτελέσματα εξασφαλίζουν στους ογκολόγους περισσότερα στοιχεία για τη λήψη σίγουρων αποφάσεων για τις ασθενείς τους με θετικό σε ορμονικό υποδοχέα καρκίνο του μαστού,» δήλωσε ο Dennis J. Slamon, MD, Director of Clinical/Translational Research, University of California, Los Angeles, Jonsson Comprehensive Cancer Center.
Καταληκτικό σημείο συνολικής επιβίωσης
Η ριμποσικλίμπη σε συνδυασμό με φουλβεστράντη ικανοποίησε το δευτερεύον καταληκτικό σημείο της συνολικής επιβίωσης, επιδεικνύοντας στατιστικά σημαντική βελτίωση στην επιβίωση με 28% μείωση του κινδύνου θανάτου (δεν επετεύχθη η διάμεση OS έναντι 40,0 μηνών για τη μονοθεραπεία με φουλβεστράντη, HR=0,724, 95% ΔΕ: 0,568-0,924, p=0,00455). Η σημαντική επιμήκυνση της επιβίωσης ικανοποίησε τα κριτήρια διακοπής λόγω πρόωρης αποτελεσματικότητας στην προ-καθορισμένη ενδιάμεση ανάλυση.
Στους 42 μήνες, τα εκτιμώμενα ποσοστά επιβίωσης ήταν 58% για τη θεραπεία συνδυασμού με ριμποσικλίμπη και 46% για τη μονοθεραπεία με φουλβεστράντη. Τα αποτελέσματα στις υπο-ομάδες πρώτης και δεύτερης γραμμής, συμπεριλαμβανομένων των ασθενών που υποτροπίασαν εντός 12 μηνών επικουρικής θεραπείας, ήταν σύμφωνα με το συνολικό πληθυσμό ασθενών της μελέτης MONALEESA-3.
Σε αυτή την ανάλυση, επιτεύχθηκε επίσης η διάμεση επιβίωση ελεύθερης νόσου (PFS) στην πρώτη γραμμή θεραπείας και καταδείχθηκε ότι η ριμποσικλίμπη σε συνδυασμό με φουλβεστράντη διαθέτει διάμεση συνολική PFS 33,6 μηνών συγκριτικά με τους 19,2 μήνες στο σκέλος της μονοθεραπείας με φουλβεστράντη (HR=0,546, 95% ΔΕ: 0,415-0,718). Επιπρόσθετα, η ανάγκη για χημειοθεραπεία καθυστέρησε σε όλους τους ασθενείς που έλαβαν ριμποσικλίμπη συν φουλβεστράντη (HR=0,696, 95% ΔΕ: 0,551-0,879).
Μεταστατικός καρκίνος μαστού
«Τα αξιοσημείωτα αποτελέσματα των μελετών MONALEESA-3 και MONALEESA-7 καθιστούν τη ριμποσικλίμπη ως τον CDK4/6 αναστολέα με τη σταθερά ανώτερη συνολική επιβίωση,» δήλωσε η Susanne Schaffert, PhD, President, Novartis Oncology. «Σε σχεδόν 25 έτη, τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης στον HR+ μεταστατικό καρκίνο του μαστού έχουν βελτιωθεί κατά λιγότερο από 5%. Δεσμευόμαστε να βοηθήσουμε αυτές τις γυναίκες να αποκτήσουν περισσότερα χρόνια ζωής και εμπνεόμαστε έναν κόσμο όπου ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού θα είναι μια ιάσιμη ασθένεια».
Η μελέτη MONALEESA-3 είναι η μεγαλύτερη κλινική δοκιμή για την αξιολόγηση ενός CDK4/6 αναστολέα συν φουλβεστράντη ως αρχική θεραπεία σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (N=726).
Η κλινική δοκιμή περιελάμβανε γυναίκες που δεν έχουν λάβει προηγούμενη ενδοκρινική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με de novo διάγνωση, γυναίκες οι οποίες υποτροπίασαν εντός διαστήματος 12 μηνών από την λήψη της επικουρικής θεραπείας και γυναίκες, οι οποίες εμφάνισαν εξέλιξη της νόσου κατά τη διάρκεια της λήψης ενδοκρινικής θεραπείας για την προχωρημένη νόσο.
Τα συχνότερα ανεπιθύμητα συμβάντα ειδικού ενδιαφέροντος βαθμού 3/4 που παρατηρήθηκαν σε αυτή την ανάλυση σε ασθενείς που έλαβαν ριμποσικλίμπη συν φουλβεστράντη συγκριτικά με τη μονοθεραπεία με φουλβεστράντη ήταν η ουδετεροπενία (57,1% έναντι 0,8%), η ηπατοχολική τοξικότητα (13,7% έναντι 5,8%), η παράταση του διαστήματος QTc (3,1% έναντι 1,2%), οι αναπνευστικές διαταραχές (2,3% έναντι 3,3%) και η διάμεση πνευμονοπάθεια (0,2% έναντι 0%).
Προ-κλινικά δεδομένα
«Τα προ-κλινικά δεδομένα δείχνουν ότι η ριμποσικλίμπη διακρίνεται από άλλους αναστολείς CDK4/6 όσον αφορά την ικανότητα επιλεκτικής στόχευσης και αναστολής της εξαρτώμενης από την κυκλίνη κινάσης CDK4 », δήλωσε ο Jeff Engelman, MD, PhD Global Head of Oncology Research, Novartis Institutes for BioMedical Research. «Η CDK4 είναι σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη του καρκίνου του μαστού και έχει δειχθεί ότι η αναστολή της μπλοκάρει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων του μαστού».
Αυτή τη στιγμή ο προχωρημένος καρκίνος του μαστού δεν είναι ιάσιμος. Ο καρκίνος του μαστού είναι η νούμερο ένα αιτία οφειλόμενου σε καρκίνο θανάτου στις γυναίκες στην Ευρώπη, στοιχίζοντας τη ζωή σε περισσότερες από 150.000 γυναίκες το 2018.
Σχετικά με τη ριμποσικλίμπη
Η ριμποσικλίμπη είναι ο CDK4/6 αναστολέας με τον μεγαλύτερο όγκο στοιχείων από κλινικές μελέτες στη θεραπεία πρώτης γραμμής που επιδεικνύει συνεπή και σταθερή αποτελεσματικότητα συγκριτικά με τη μονοθεραπεία με ενδοκρινικό παράγοντα. Η ριμποσικλίμπη είναι ο μόνος αναστολέας CDK4/6 που πέτυχε στατιστικά σημαντική συνολική επιβίωση σε δύο δοκιμές Φάσης III με δύο διακριτούς πληθυσμούς ασθενών.
Τα αποτελέσματα της συνολικής επιβίωσης της μελέτης MONALEESA-7 παρουσιάστηκαν στο ASCO 2019, όπου καταδείχθηκε ότι η ριμποσικλίμπη συν ενδοκρινική θεραπεία παρατείνει σημαντικά τη ζωή στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- προχωρημένο καρκίνο του μαστού. Η παρακολούθηση της συνολικής επιβίωσης βρίσκεται σε εξέλιξη για τη μελέτη φάσης ΙΙΙ MONALEESA-2.
Έγκριση σε 75 χώρες
Η ριμποσικλίμπη έχει εγκριθεί για χρήση σε περισσότερες από 75 χώρες στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ριμποσικλίμπη εγκρίθηκε αρχικά από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. (FDA) τον Μάρτιο του 2017 και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EC) τον Αύγουστο του 2017. Έγκριση ως αρχική ενδοκρινική θεραπεία για τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με HR+/HER2- τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Σε συνδυασμό με αναστολέα αρωματάσης. Βάσει των ευρημάτων της βασικής μελέτης MONALEESA-2.
Η ριμποσικλίμπη σε συνδυασμό με αναστολέα αρωματάσης εγκρίθηκε για τη θεραπεία των προ-, περι- ή μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών ως αρχική ενδροκρινική θεραπεία, και ενδείκνυται επίσης για χρήση σε συνδυασμό με φουλβεστράντη ως θεραπεία πρώτης και δεύτερης γραμμής σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες από τον FDA τον Ιούλιο του 2018 και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Δεκέμβριο του 2018. Παράλληλα, βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία υποβολής φακέλου έγκρισης στις ρυθμιστικές αρχές πολλών χωρών παγκοσμίως.
Η Novartis συνεχίζει να επαναπροσδιορίζει τον καρκίνο ερευνώντας τη ριμποσικλίμπη στον πρώιμο καρκίνο του μαστού. Η μελέτη NATALEE είναι μία κλινική μελέτη φάσης ΙΙΙ της ριμποσικλίμπης με ενδοκρινική θεραπεία στην επικουρική θεραπεία του HR+/HER2– πρώιμου καρκίνου του μαστού που πραγματοποιείται σε συνεργασία με την ομάδα TRIO (Translational Research In Oncology).
Η ριμποσικλίμπη αναπτύχθηκε από το NIBR (Institute for BioMedical Research) της Novartis στο πλαίσιο ερευνητικής συνεργασίας με την Astex Pharmaceuticals.
Σχετικά με τη Novartis στον προχωρημένο καρκίνο του μαστού
Η Novartis αντιμετωπίζει τον καρκίνο του μαστού με υψηλού επιπέδου επιστημονική προσέγγιση. Διάθεση για συνεργασία και πάθος για τη μετεξέλιξη της φροντίδας του ασθενούς. Η Novartis έχει υιοθετήσει μια γενναία στάση στην έρευνά συμπεριλαμβάνοντας πληθυσμούς ασθενών που συχνά παραγκωνίζονται στις κλινικές μελέτες.
Εντοπίζοντας νέες οδούς ή μεταλλάξεις που μπορεί να διαδραματίζουν ρόλο στην εξέλιξη της νόσου και στην ανάπτυξη θεραπειών. Δεν διατηρούν απλά, αλλά συχνά βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών. Η προτεραιότητά της Novartis τα τελευταία 30 χρόνια και σήμερα είναι η παροχή θεραπειών. Pου έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνουν και παρατείνουν το προσδόκιμο ζωής των ασθενών που έχουν διαγνωστεί με προχωρημένο καρκίνο του μαστού.
Σημαντικές πληροφορίες ασφάλειας από την Ευρωπαϊκή Π.Χ.Π. της ριμποσικλίμπης
Η ριμποσικλίμπη) είναι ένα συνταγογραφούμενο φάρμακο. Έχει εγκριθεί σε συνδυασμό με έναν αναστολέα αρωματάσης ως αρχική ενδοκρινική θεραπεία σε γυναίκες με θετικό σε ορμονικό υποδοχέα (HR). Αρνητικό για τον ανθρώπινο υποδοχέα 2 του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Ή φουλβεστράντη ως αρχική ενδοκρινική θεραπεία. Ή μετά από εξέλιξη της νόσου στην ενδοκρινική θεραπεία σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με θετικό σε ορμονικό υποδοχέα (HR). Αρνητικό για τον ανθρώπινο υποδοχέα 2 του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα προχωρημένο. Ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού.
Δεν είναι γνωστό εάν η ριμποσικλίμπη είναι ασφαλής και αποτελεσματική σε παιδιά ή εφήβους. Η ριμποσικλίμπη μπορεί να προκαλέσει μία καρδιακή κατάσταση, η οποία ονομάζεται παράταση του διαστήματος QT. Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκαλέσει μη φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό και μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο. Η ριμποσικλίμπη δεν ενδείκνυται για ταυτόχρονη χρήση με ταμοξιφαίνη λόγω του αυξημένου κινδύνου παράτασης του διαστήματος QT. Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώσουν αμέσως τον πάροχο υγείας τους σε περίπτωση που νοιώσουν αλλαγή στον καρδιακό τους ρυθμό (γρήγορος ή ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός). Ή εάν νοιώσουν ζάλη ή λιποθυμία.
Η ριμποσικλίμπη μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ηπατικά προβλήματα. Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώσουν αμέσως τον πάροχο υγείας εάν εμφανίσουν οποιοδήποτε από τα ακόλουθα σημεία και συμπτώματα ηπατικών προβλημάτων.: Ωχρότητα του δέρματος ή του λευκού τμήματος των οφθαλμών (ίκτερος). Σκούρα ή καφέ (σαν το χρώμα του τσαγιού) ούρα. Αίσθημα υπερβολικής κόπωσης, απώλεια της όρεξης. Πόνο στην άνω δεξιά περιοχή του στομάχου (κοιλία). Αιμορραγία ή ευκολότερες εκχυμώσεις από ότι συνήθως. Ο χαμηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων είναι πολύ συχνός κατά τη διάρκεια της λήψης της ριμποσικλίμπης. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρές λοιμώξεις.
Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώσουν αμέσως τον επαγγελματία της υγείας σε περίπτωση εμφάνισης σημείων και συμπτωμάτων χαμηλού αριθμού λευκών αιμοσφαιρίων ή λοιμώξεων. Όπως είναι ο πυρετός και τα ρίγη. Πριν από τη λήψη της ριμποσικλίμπης, οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώσουν τον επαγγελματία της υγείας τους εάν είναι έγκυες. Ή εάν σχεδιάζουν να μείνουν έγκυες. Η ριμποσικλίμπη μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο αγέννητο βρέφος. Οι γυναίκες που μπορούν να μείνουν έγκυες και παίρνουν ριμποσικλίμπη θα πρέπει να χρησιμοποιούν ιδιαίτερα αποτελεσματική αντισύλληψη. Και κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Αλλά και για τουλάχιστον 3 εβδομάδες μετά από την τελευταία δόση της ριμποσικλίμπης.
Μην θηλάζετε κατά τη διάρκεια της θεραπείας με ριμποσικλίμπη. Και για τουλάχιστον 3 εβδομάδες μετά από την τελευταία δόση της ριμποσικλίμπης. Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώσουν τον επαγγελματία της υγείας τους σχετικά με όλα τα φάρμακα που παίρνουν. Συμπεριλαμβανομένων των συνταγογραφούμενων και μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Των βιταμινών και των φυτικών συμπληρωμάτων. Μπορεί να αλληλεπιδράσουν με τη ριμποσικλίμπη.
Οι ασθενείς θα πρέπει να αποφεύγουν το γκρέιπφρουτ ή το χυμό από γκρέιπφρουτ κατά τη διάρκεια της λήψης της ριμποσικλίμπης. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες (ποσοστό >= 20%) περιλαμβάνουν λοιμώξεις, μειώσεις του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων, κεφαλαλγία, βήχα, ναυτία, κόπωση, διάρροια, έμετο, δυσκοιλιότητα, τριχόπτωση και εξάνθημα.
Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες 3ου/4ου βαθμού (επίπτωση >5%) ήταν οι λοιμώξεις, ο χαμηλός αριθμός ουδετεροφίλων, ο χαμηλός αριθμός λευκοκυττάρων, ο χαμηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων, οι μη φυσιολογικές εξετάσεις ηπατικής λειτουργίας, ο χαμηλός αριθμός λεμφοκυττάρων, τα χαμηλά επίπεδα φωσφόρου και ο έμετος. Παρατηρήθηκαν ανωμαλίες στις αιματολογικές και κλινικές βιοχημικές εργαστηριακές εξετάσεις.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
